ପାରାଦୀପ,୨୪ା୬(ସ୍ବ.ପ୍ର.): ବର୍ତ୍ତମାନ ଦେଶରେ ବେକାରୀ ସମସ୍ୟା ଏକ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରସଙ୍ଗ ହୋଇ ଛିଡ଼ାହୋଇଛି। ତେଣୁ ଗତ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ପ୍ରାୟ ସବୁ ରାଜନୈତିକ ଦଳ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ଅସ୍ତ୍ର କରି ମଇଦାନକୁ ଓହ୍ଲାଇଥିଲେ। ବିଶେଷ କରି ପାରାଦୀପ ନିର୍ବାଚନମଣ୍ଡଳୀରେ ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ବିଧାୟକ ଓ ଏମ୍ପି ପ୍ରାର୍ଥୀ ନିଯୁକ୍ତି ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଇ ଭୋଟରଙ୍କୁ ହାତେଇବାକୁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ନିର୍ବାଚନ ପରେ ଉକ୍ତ ପ୍ରତିଶୃତି କଥା ସେମାନେ ମନରୁ ପାସୋରି ଦେଲେଣି, ଯାହାକି ଗତ ୧୯ ତାରିଖରେ ପାରାଦୀପସ୍ଥିତ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରଦୂଷଣ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ବୋର୍ଡ ସମ୍ମିଳନୀ କକ୍ଷରେ ଜିଲା ପ୍ରଶାସନ ପକ୍ଷରୁ ଅନୁଷ୍ଠିତ କର୍ପୋରେଟ୍ ମିଟ୍ରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଛି। ଏଥିରେ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଥିଲା ଦୀନ ଦୟାଲ ଉପାଧ୍ୟାୟ ଗ୍ରାମୀଣ କୌଶଳ ଯୋଜନାରେ ଶିଳ୍ପସଂସ୍ଥାଗୁଡିକ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳର ବେକାର ଯୁବତୀ ଯୁବକଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତି ଦେବା। ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାରେ ଚାକିରି ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ତାଲିମ ଦିଆଯିବା ପରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ନିଯୁକ୍ତି ଦିଆଯିବ। ଏଥିରେ ପାରାଦୀପରେ ଥିବା ୧୫ ବୃହତ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାର ପ୍ରତିନିଧି ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ଓରମାସ ଓ ଓଏଲ୍ଏମ୍ ଓ୍ବାରା ଆୟୋଜିତ ଉକ୍ତ ବୈଠକରେ ଜିଲାପାଳଙ୍କ ସହ ଜିଲାର ସବୁ ବିଭାଗର ପ୍ରତିନିଧି ଓ ଜନପ୍ରତିନିଧିମାନେ ଯୋଗଦେବାର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଜିଲାପାଳ କିମ୍ବା କୌଣସି ଜନପ୍ରତିନିଧି ଉକ୍ତ ବୈଠକକୁ ଆସିଲେ ନାହିଁ। ଦ୍ୱିତୀୟ ପାହ୍ୟାର ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ନେଇ ବୈଠକ ହେଲା। କେଉଁ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାରେ କେତେ ନିଯୁକ୍ତି ବା ତାଲିମ ମିଳିବ ତାହା ମଧ୍ୟ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ରହିଲା। ଉକ୍ତ ଘଟଣାରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ, ବାସ୍ତବରେ ନିଯୁକ୍ତି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଶାସକ-ପ୍ରଶାସକମାନେ କେତେ ଚିନ୍ତାଶୀଳ। ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରସଙ୍ଗ ହେଲା ୨୦୧୮ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୨ରେ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରିନ୍ସପାଲ ସେକ୍ରେଟାରୀ ଏକ ସର୍କୁଲାର (ନଂ.୮୦୧୯) ଜାରି କରିଥିଲେ। ସେଥିରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଉଲ୍ଲେଖ ଥିଲା ଯେ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାରେ ଅତିକୁଶଳୀ, କୁଶଳୀ, ଅର୍ଦ୍ଧକୁଶଳୀ କାମରେ ନିୟୋଜିତ ହେବାକୁ ଥିବା କର୍ମଚାରୀ ସଂଖ୍ୟାର ୯୦ ପ୍ରତିଶତ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକ ରହିବେ। ସୁପରଭାଇଜର, ଦ୍ୱିତୀୟ ଓ ତୃତୀୟ ଶ୍ରେଣୀ କର୍ମଚାରୀ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ୩୦ ପ୍ରତିଶତରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ରହିବା କଥା। ଏପରିକି ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାର ସମୁଦାୟ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ୩୦ ପ୍ରତିଶତ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକ ରହିବେ। ଉକ୍ତ ସର୍କୁଲାର କେବଳ ବିଭାଗୀୟ ଅଫିସ ଫାଇଲରେ ରହିଯାଇଛି। ଉକ୍ତ ନିୟମ ପାରାଦୀପରେ ଥିବା କୌଣସି ଶିଳ୍ପ ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରାୟାତ ଉଦ୍ୟୋଗ ପାଳନ କରୁ ନାହାନ୍ତି। ଗତ ୧୦ ବର୍ଷରେ ମାତ୍ର ୪ଜଣଙ୍କୁ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାରେ ଚାକିରି ମିଳିଛି ବୋଲି ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ନିୟୋଜନ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରୁ ଜଣାଯାଇଛି। ତେଣୁ ନିଯୁକ୍ତି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସରକାର କେତେ ତତ୍ପରତା ଦେଖାଉଛନ୍ତି, ତାହା ଏଥିରେୁ ପ୍ରମାଣିତ ହେଉଛି। ପାରାଦୀପରେ ଛତୁ ଫୁଟିଲା ଭଳି ୟୁନିୟନ ବଢିଚାଲିଛି। ନିୟୋଜନ କ୍ଷେତ୍ରରେ କେନ୍ଦ୍ର ଓ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ଦୁଇଟି ଆଇନ ଅଛି। ତାହା ହେଲା ସିଏନ୍ଭି ଆକ୍ଟ ୧୯୫୯ (କମ୍ପଲସରି ନୋଟିଫିକେଶନ ଭାକାନ୍ସି) ଓ ଓଆରଭି ୧୯୬୩ (ଓଡ଼ିଶା ରିଜର୍ଭକେଶନ ଆକ୍ଟ)। ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ବେକାରୀ ସମସ୍ୟା ବଢିଚାଲିଛି। ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ଘରୋଇ ସଂସ୍ଥାରେ ନିଯୁକ୍ତି ପାଇଁ ଦଲାଲି ଓ ରାଜନୀତି ଚାଲିଛି।