ବାଲେଶ୍ୱର ଅଫିସ, ୨।୩ (ମାନସ ବିଶ୍ୱାଳ)-ଜଙ୍ଗଲ ସହିତ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ସଂସ୍କୃତି, ଜୀବନଜୀବିକା ଜଡ଼ିତ। ବନଜାତ ସାମଗ୍ରୀକୁ ନେଇ ସେମାନେ ସୁନ୍ଦର ହସ୍ତକଳା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରି ଆସୁଛନ୍ତି। ଏହି ପୁରାତନ କଳାର ନବୀକରଣ ପରେ ସବୁଠି ବଢିଛି ଏହାର ଆଦୃତି ଓ ମହକ। ବାଲେଶ୍ୱର ଜିଲା ନୀଳଗିରି ଅଞ୍ଚଳରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଭୂମିଜ ଆଦିବାସୀ ଶିଆଳି, ଖଜୁରି ଓ ଅନ୍ୟ ବନଜାତ ଦ୍ରବ୍ୟରୁ ଆକର୍ଷଣୀୟ ସାମଗ୍ରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଏବେ ଦେଶବିଦେଶରେ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ଲାଭ କରିଛନ୍ତି। ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ଏକ ନୂଆ ଗ୍ରାହକ ବଜାର।
ମହିଷାପଟା ପଞ୍ଚାୟତ ଶାଳବଣି ଗ୍ରାମର ଭୂମିଜ ଜନଜାତିର ପ୍ରମୋଦ ସିଂ, ରାଣୀ ସିଂ, ଗୋଲକ ସିଂ ଶିଆଳି ଟୋପି ଓ ଖଜୁରି ପତ୍ରରେ ବିଭିନ୍ନ ଆକର୍ଷଣୀୟ ସାମଗ୍ରୀ ତିଆରି କରି ନୀଳଗିରିର ସମନ୍ବିତ ଜନଜାତି ବିକାଶ ସଂସ୍ଥା ଓ ‘ବଣ ଧୂଳିର ଫୁଲ’ ସ୍ବେଚ୍ଛାସେବୀ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସହଯୋଗରେ ଭୁବନେଶ୍ୱରେ ଆୟୋଜିତ ଆଦିବାସୀ ମେଳାରେ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲେ। ମେଳାକୁ ବୁଲି ଆସିଥିବା ଦେଖଣାହାରୀଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଅତିଥିମାନେ ଉକ୍ତ କଳାକୃତିକୁ ପସନ୍ଦ କରିବା ସହ ନିଜେ ବ୍ୟବହାର କରିଥିବା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ଏପରିକି ବଣରେ ପଡ଼ି ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଉଥିବା ସାମଗ୍ରୀଗୁଡ଼ିକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ତିଆରି କରାଯାଇଥିବା ହସ୍ତ କଳାକୃତିଗୁଡ଼ିକର ଭଲ ବ୍ୟବସାୟ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲା। ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ୩୫ଶହ ଟଙ୍କାରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ବ୍ୟବସାୟ ହୋଇଥିଲା। ୨୦୧୯ ନଭେମ୍ବର ୨୩ ତାରିଖଠାରୁ ୨୯ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭୁବନେଶ୍ୱର ସିଆର୍ପି ଛକ ନିକଟସ୍ଥ ଜନଜାତି ସଂଗ୍ରହାଳୟ ପରିସର ଏବଂ ଚଳିତବର୍ଷ ଜାନୁୟାରୀ ୨୬ରୁ ଫେବୃୟାରୀ ୯ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ୟୁନିଟ୍-୩ ଇଡ୍କୋ ପ୍ରଦର୍ଶନୀ ପଡ଼ିଆରେ ଆୟୋଜିତ ଜାତୀୟ ଆଦିବାସୀ ମେଳା-୨୦୨୦ରେ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରାଯାଇଥିଲା। ମେଳାକୁ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଥିବା ଲୋକେ ମୁଣ୍ଡରେ ଶିଆଳି ପତ୍ର ନିର୍ମିତ ଟୋପି ପିନ୍ଧିବା ସହ ହାତରେ ଖଜୁରି ପତ୍ରରେ ନିର୍ମିତ ବିଭିନ୍ନ ସାମଗ୍ରୀକୁ ଧରି ଫଟୋ ଓ ସେଲ୍ଫି ଉଠାଇଥିଲେ।
ଶାଳବଣୀ ଗ୍ରାମର ପତ୍ର ହସ୍ତଶିଳ୍ପୀ ପ୍ରମୋଦ ସିଂ କୁହନ୍ତି, ବଣ ପାହାଡ଼ରେ ବିଭିନ୍ନ କାମ କରିବା ସମୟରେ ଜନଜାତିର ଲୋକମାନେ ଖରା ଓ ବର୍ଷାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଶିଆଳି ପତ୍ରକୁ ସେହି ପତ୍ରର ଡେମ୍ଫରେ ଫୋଡ଼ି ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ କରି ପତ୍ର ଖଞ୍ଜି ବିଭିନ୍ନ ଆକାରର ଟୋପି ତିଆରି କରି ମୁଣ୍ଡରେ ଲଗାଇଥାନ୍ତି। ଏବେ ଛତାର ବହୁଳ ବ୍ୟବହାର ସତ୍ତ୍ୱେ ଶିଆଳି ଟୋପିର ଆଦର କମିନି। ଶିଳ୍ପୀ ରାଣୀ ସିଂ କହନ୍ତି, ଖଜୁରୀପତ୍ରରେ ପିଲାମାନେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଫୁଲ, ପଶୁପକ୍ଷୀ, ଫୁଲଝାଡୁ ଆଦି ତିଆରି କରିଥାନ୍ତି। ସେହିପରି ଗୋଲକ ସିଂ କହନ୍ତି, ଆମେ କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲୁ ଏହି ହସ୍ତକଳାକୁ ଲୋକେ ଅତି ଆଦରରେ କିଣି ନେବେ। ଏହାକୁ ଜୀବିକା ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇ ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇ ହେବ ବୋଲି ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି। ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ‘ବଣ ଧୂଳିର ଫୁଲ’ର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ବିଜୟ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ କୁହନ୍ତି, ଆଧୁନିକତାର ଛାପରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଜନଜାତିଙ୍କ କଳା, ସଂସ୍କୃତି, ସମୃଦ୍ଧି ଓ ପରମ୍ପରା ବିଲୁପ୍ତ ହେବାରେ ଲାଗିଛି। ଯଦି ସରକାରୀ ଓ ବେସରକାରୀ ସଂସ୍ଥାମାନେ ସହଯୋଗର ହାତ ବଢ଼ାନ୍ତି, ତେବେ ଏହି କଳାକୁ ବିଜ୍ଞାନ ଓ କାରିଗରୀ ଜ୍ଞାନକୌଶଳ ତଥା ନମୁନା ବିକାଶ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଦ୍ୱାରା ଆହୁରି ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି କରାଯାଇପାରିବ। ଫଳରେ ଏହି କଳାର ସଂରକ୍ଷଣ ସହ ଜନଜାତିଙ୍କୁ ଆୟବୃଦ୍ଧିରେ ସହାୟକ ହେବ।