ବନ୍ତ, ୨୮।୫ (ଡି.ଏନ.ଏ.) – ପିଲାଟି ବେଳୁ ବହୁ ଘାତପ୍ରତିଘାତ ମଧ୍ୟରେ ସଂଗ୍ରାମ କରି ନିଜ ପ୍ରତିଭାର ବିକାଶ ପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଆସୁଛନ୍ତି ଜଳଧର। ହାରମୋନିୟମ ସାଙ୍ଗକୁ ତବଲା ବାଦନରେ ସେ ବେଶ୍ ଧୂରୀଣ। ଏଥିସହ କଣ୍ଠର ଯାଦୁ ଦେଖାଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୋହିତ କରିଥାନ୍ତି। ଯୋଗ ଶିକ୍ଷକ ଭାବେ ସେ ମଧ୍ୟ ପରିଚୟ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି। ଏଭଳି ବହୁମୁଖୀ ପ୍ରତିଭାବାନ ହୋଇଥିଲେ ବି ପରିବାର ଚଳାଇବା ଲାଗି ଜଳଧର ନିଜ ଗଁାରେ ଏକ ମଞ୍ଜି ଓ ଚାରା ବିକ୍ରୟକେନ୍ଦ୍ର ଖୋଲି ଏହା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଛନ୍ତି। ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ କଳା ପ୍ରତିଭା ଦେଖାଇ ରୋଜଗାର କରୁଥିବା କିଛି ଅର୍ଥ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ସାହାରା ପାଲଟିଛି। ଅର୍ଥାଭାବ ସ୍ଥିତିକୁ ସାମ୍ନା କରି କଳା ପାଇଁ ନିରନ୍ତର କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବାରୁ ସେ ଅଞ୍ଚଳବାସୀଙ୍କ ଶ୍ରଦ୍ଧାଭାଜନ ହୋଇପାରିଛନ୍ତି। କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ପ୍ରକୃତି ଓ ପରିବେଶର ସୁରକ୍ଷା ଲାଗି ସେ ଲୋକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସଚେତନତାର ବାର୍ତ୍ତା ବାଣ୍ଟି ଆସୁଛନ୍ତି।
ଜଳଧରଙ୍କ ଘର ଭଦ୍ରକ ଜିଲା ବନ୍ତ ବ୍ଲକ ଅଧୀନ ନିଳୋକ ଗ୍ରାମରେ। ବୟସ ୬୦ ଛୁଇଁଲାଣି। ତାଙ୍କ ପିତା ହେଲେ ଲକ୍ଷ୍ମୀଧର ଯେନା। ଜଳଧର କହନ୍ତି, ପିଲାଦିନୁ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ଦୁର୍ବଳତା ଥିଲା। ୪ର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀରେ ପାଠ ପଢୁଥିବା ବେଳେ ସେ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ଶିଖିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ନିକଟସ୍ଥ ଦୋଳପଦୀ ସ୍ଥିତ ଆନନ୍ଦରାମ ପାଟୋଡିଆ ହାଇସ୍କୁଲରେ ୧୦ମ ଶ୍ରେଣୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢ଼ିବା ପରେ ଆର୍ଥିକ ଅନାଟନ ଯୋଗୁ ଆଉ ପାଠ ପଢ଼ିପାରି ନ ଥିଲେ। ନିଜର ସ୍ବଳ୍ପ ଚାଷଜମିରେ ପରିବାର ଚଳାଇବା କଷ୍ଟକର ହେବାରୁ ପରଘରେ ମୂଲ ଲାଗିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା। ଘରେ ମା’, ବାପାଙ୍କ ସମେତ ସ୍ତ୍ରୀ ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ବହୁ କୁଟୁମ୍ବ। ଦୈନନ୍ଦିନ ମୂଲ ଲାଗି ଯାହା ମିଳୁଥିଲା ସେଥିରେ ପରିବାର ଚଳୁଥିଲା। ଏହାସତ୍ତ୍ୱେ ସେ ନିଜ ପ୍ରତିଭାକୁ ବଣମଲ୍ଲୀ ଭଳି ଝଡ଼ି ଯିବାକୁ ଦେଇ ନ ଥିଲେ। ନିଜ ଅଞ୍ଚଳରେ ହେଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ସେ ଭାଗ ନେଇ ହାରମୋନିୟମ ଓ ତବଲା ବାଦନ କରିବା ସହ ସଙ୍ଗୀତ ପରିବେଷଣ କରୁଥିଲେ। ସେଥିରୁ କିଛି ରୋଜଗାର ମଧ୍ୟ କରିପାରୁଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଏହି ପାରଦର୍ଶିତା ପାଇଁ ସେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ସମ୍ମାନିତ ହୋଇଛନ୍ତି। କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ସେ ନିୟମିତ ଅଲେଖ ମହିମା ମେଳା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ସଙ୍ଗୀତ ପରିବେଷଣ କରିଆସୁଛନ୍ତି। ୧୯୯୭ ମସିହାରୁ ଅଖିଳ ଭୂମଣ୍ଡଳୀୟ ସର୍ବଶିରୋମଣି ମୁନି ସମାଜ ଓ ଶିବମୁନି ଯୋଗାଶ୍ରମରେ ଯୋଗ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିବାରୁ ଏବେ ଯୋଗ ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି। ନିଳୋକଠାରେ ଥିବା ଯୋଗାଶ୍ରମକୁ ନିୟମିତ ଯାଇ ଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି। ସ୍ଥାନୀୟ ବଜାରରେ ଥିବା ଦୋକାନରେ ବିଭିନ୍ନ କିସମର ମଞ୍ଜି ଓ ଚାରା ବିକ୍ରୟ କରିବା ସାଙ୍ଗକୁ ସମୟର ବିନିଯୋଗ କରି ନିଜର ପ୍ରତିଭା ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପରାୟଣତା ବଜାୟ ରଖିଛନ୍ତି।