”ଅତ୍ୟଧିକ ଆମିଷ ଦ୍ରବ୍ୟ ସେବନ, ଅପରିଷ୍କାର ରହିଲେ ବା ପ୍ରତ୍ୟହ ସଫା ଲୁଗାପଟା ନ ପିନ୍ଧିଲେ, ଗାଁ ଗହଳିରେ ଥିବା ଅପରିଷ୍କାର ଦଳ ଭର୍ତ୍ତି ଗାଡ଼ିଆ ପୋଖରୀ ଏବଂ ଯେଉଁଥିରେ ଗାଈ, ମଇଁଷି, ଗୃହପାଳିତ ପଶୁମାନେ ଗାଧୋଇଥାନ୍ତି, ସେହି ପାଣିରେ ଗାଧୋଇଲେ ଚର୍ମରୋଗ ବେଶି ହେବାର ଆଶଙ୍କା ଥାଏ। “
କଥାରେ ଅଛି, ଆଜ୍ମା ଓ ଏକ୍ଜିମା ଭଲ ହୁଏ ନାହିଁ। ଏହା ଥରେ ଆରମ୍ଭ ହେଲେ ଜୀବନ ସାରା କଷ୍ଟଦିଏ ଏବଂ ରୋଗୀକୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁଯାୟୀ ଔଷଧ ସେବନ ସହ ମଲମ ବା ଲୋଶନ୍ ଲଗାଇବାକୁ ହୁଏ। ପ୍ରାୟତଃ ଅପରିଷ୍କାର ଅପରିଚ୍ଛନ୍ନତାରୁ ଗାଁ ଗହଳିରେ ବେଶି ହୋଇଥିବା ଏହି ରୋଗ। ଏହି ରୋଗୀ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ରୋଗ ହେବା ଯୋଗୁଁ ଏହାକୁ ଡିଆଁରୋଗ ବୋଲି କୁହାଯାଏ। ଏହା ପ୍ରାୟତଃ ଜଂଘସନ୍ଧି, ଜଂଘ, ହାତ ଇତ୍ୟାଦି ଝାଳ ବହୁଥିବା ସ୍ଥାନରେ ବେଶି ହୋଇଥାଏ।
ଅତ୍ୟଧିକ ଆମିଷ ଦ୍ରବ୍ୟ ସେବନ, ଅପରିଷ୍କାର ରହିଲେ ବା ପ୍ରତ୍ୟହ ସଫା ଲୁଗାପଟା ନ ପିନ୍ଧିଲେ, ଗାଁ ଗହଳିରେ ଥିବା ଅପରିଷ୍କାର ଦଳ ଭର୍ତ୍ତି ଗାଡ଼ିଆ ପୋଖରୀ ଏବଂ ଯେଉଁଥିରେ ଗାଈ, ମଇଁଷି, ଗୃହପାଳିତ ପଶୁମାନେ ଗାଧୋଇଥାନ୍ତି, ସେହି ପାଣିରେ ଗାଧୋଇଲେ ଚର୍ମରୋଗ ବେଶି ହେବାର ଆଶଙ୍କା ଥାଏ। ଚର୍ମରୋଗ ବର୍ଷଯାକ ଦେହରେ ଥାଏ ମାତ୍ର ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଓ ବର୍ଷା ଋତୁରେ ଗରମ ଓ ଆର୍ଦ୍ରତା କାରଣରୁ ପ୍ରକୋପ ବଢ଼ି ରୋଗୀର ଚର୍ମ କୁଣ୍ଡାଇ ଛିଣ୍ଡି ବିବ୍ରତ କରିପକାଏ ଏବଂ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରୁ ଦେହ ସାରା ମାଡ଼ି ଯାଇଥାଏ। ଆରମ୍ଭରୁ ରୋଗୀ ଅବହେଳା କରି ଟିକିଏ ମଲମ, ତେଲ ବା ଔଷଧ ବ୍ୟବହାର କରି ସାମୟିକ ଉପଶମ ପାଇଲେ ମଧ୍ୟ ରକ୍ତରେ ଥିବା ଜୀବାଣୁ ଦେହସାରା ମାଡ଼ି ବଂଶବିସ୍ତାର କରି ସ୍ଥାନେସ୍ଥାନେ ଚକଡ଼ା ଆକାରରେ ଯାଦୁ, କାଛୁ ବାହାରେ ଏବଂ ଶେଷରେ ଫଳିଯାଏ, କାତି ପରି ଛାଡ଼େ ଓ ଲସି ଭଳି ତରଳ ପଦାର୍ଥ ନିର୍ଗତ ହୋଇଥାଏ।
ଏଥିରେ ସ୍ପର୍ଶ ଉତ୍ତାପ ଓ ସୂଚୀ ଭେଦନବତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହ ଚର୍ମ କୁଣ୍ଡାଇ ହୋଇ ସ୍ନାୟୁର ଅଗ୍ରଭାଗରେ ଥିବା ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ତନ୍ତୁ ବା ରିସେପ୍ଟର ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଥମେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାଏ। ସ୍ନାୟୁରେ ଥିବା ”ଅଜମାଇ ରିନେଟଡସି“ ତନ୍ତୁ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ତର୍ଗାମୀ ଗତି (ଆଫାରେଶଟ ପାଥଡ୍ବେ) ଦେଇ ମେରୁଦଣ୍ଡରେ ଥିବା ସ୍ନାୟୁଗୁଚ୍ଛରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଉପରକୁ ଅନୁଭୂତି ସ୍ନାୟୁ ଦ୍ୱାରା ମସ୍ତିଷ୍କରେ ପହଞ୍ଚେ, ପରେ କାର୍ଯ୍ୟବାହୀ ନାଡ଼ି ଦ୍ୱାରା ତା’ର କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦକ କରିଥାଏ। ଏହିପରି କିଛି ଦିନ କୁଣ୍ଡାଇବା ଦ୍ୱାରା ସେଠାରେ ବିର୍ ବିର୍ ପରି ଫଳି ବାହାରି ଆସ୍ତେଆସ୍ତେ ଛିଣ୍ଡି ଫୋଟକା ହୋଇ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଶୁଷ୍କ କାତି ପରି ଚର୍ମ ଛାଡ଼େ ଓ ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ଲସି ପରି ତରଳ ପଦାର୍ଥ ନିର୍ଗତ ହୋଇ ଏପରି ଶୁଷ୍କ ଓ ପିଚ୍ଛିଳ ଯାଦୁ ବା ଏକ୍ଜିମା ଆକାର ଧାରଣ କରେ। କେତେକ ରୋଗୀଙ୍କ ଦେହସାରା ଶ୍ୱେତବର୍ଣ୍ଣର ମାଛ କାତି ପରି ବାହାରିବା ସହ ପ୍ରବଳ କୁଣ୍ଡାଇ ହୁଏ, ତାହାକୁ ”ସୋରିଆସିସ୍“ ବୋଲି କୁହାଯାଏ। କୁଣ୍ଡାଇବା ସହ ଜଳିଯାଉଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ”ଡର୍ମାଟାଇଟିସ“ କୁହାଯାଏ।
ସାବଧାନତା: ରୋଗୀ ନିଜ ଲୁଗାପଟା ନିମ୍ବ ପତ୍ର ସିଝା ପାଣି/ ଡେଟଲ ପାଣିରେ ଧୋଇବା ସହ ସଂକ୍ରମିତ ସ୍ଥାନକୁ ମଧ୍ୟ ଦୁଇବେଳା ସଫା କରିବେ। ମାଛ, ମାଂସ, ଅଣ୍ଡା ଇତ୍ୟାଦି ପୁଷ୍ଟିସାର ଖାଦ୍ୟ ବର୍ଜନୀୟ, ଆଣ୍ଟିଫଙ୍ଗଲ ଟେଲକମ୍ ପାଉଡର (ହର୍ବାଲ) ଦେହରେ ସିଞ୍ଚନ କରିବେ। ପିଲାମାନେ ଥଣ୍ଡା ପାନୀୟ, କୁଲ୍ଫି, ଆଇସ୍କ୍ରିମ୍ ଖାଇବା ଅନୁଚିତ। ଶୀତଦିନେ ମଶ୍ଚରାଇଜର, ନଡ଼ିଆ ତେଲରେ ଗନ୍ଧକର୍ପୂର ମିଶାଇ ଚାଲ ମୁଗୁରା ତେଲ, ନିମ୍ବ ତେଲ ବା କରଞ୍ଜ ତେଲ ଏଥିମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ଲଗାଇଲେ କୁଣ୍ଡାଇବା ବନ୍ଦ ହୁଏ। ଚାଷୀ ଭାଇମାନେ ପାଣିରେ ପଶି କାମ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ହାତଗୋଡ଼ରେ ସୋରିଷତେଲ/ ନିମ୍ବତେଲ ଲଗାଇବା ପରେ ହାତ ଓ ଗୋଡ଼ରେ ଜରି ବା ଗ୍ଲୋବ୍ସ ଓ ଫୁଲ୍ ଶୋ ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ ଯୋତା ଆଣ୍ଠୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପିନ୍ଧି କାମ କଲେ ଏହି ରୋଗରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବେ।
ଡା. ଆଶିଷ ବାନାର୍ଜୀ
-ଆନନ୍ଦ ବଜାର,
ବେତନଟୀ, ମୟୂରଭଞ୍ଜ
ମୋ: ୯୮୬୧୩୭୪୩୮୫