ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ହାରି ଯାଇନାହାନ୍ତି ସେ। ବରଂ ବାରମ୍ବାର ହାରି ବି ସାମ୍ନା କରିବା ଶିଖିଛନ୍ତି। ପ୍ରତିକୂଳ ସ୍ଥିତିକୁ ବି ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହ ନେବାକୁ ସେ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ରାସ୍ତା ଖୋଲିଦେଇଛନ୍ତି। ସେ ଅନେକଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଓ ଚର୍ଚ୍ଚିତ। ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଜୟପୁରର ବି. ମନିଷା। ସ୍ବାମୀ ପର କରିବା ପରେ ଅନ୍ୟର ସହାୟତାରେ ବଞ୍ଚତ୍ବା ଅପେକ୍ଷା ଦମ୍ଭର ସହ ପେଟ ପୋଷୁଛନ୍ତି।
ଜୟପୁର ଏନ.କେ.ଟି ରୋଡରେ ରୁହନ୍ତି ମନିଷା। ବୟସ ମାତ୍ର ୩୦ ବର୍ଷ। ପରିବାର କହିଲେ ସେ ଓ ତାଙ୍କର ୬ ବର୍ଷର ପୁଅ ପୃଥୀରାଜ। ବିବାହ ପରେ କିଛିବର୍ଷ ହସଖୁସିରେ ଦିନ କଟିଥିଲା। ୪ ବର୍ଷ ତଳେ ତାଙ୍କ ସ୍ବାମୀ କିଛି ନ କହି କେଉଁଆଡ଼େ ଚାଲି ଗଲେ। ବହୁତ ଖୋଜାଖୋଜି କଲେ ମନିଷା। ହେଲେ ତାଙ୍କର ପତ୍ତା ପାଇ ନ ଥିଲେ। ଦୀର୍ଘ ୬ ମାସ ଧରି ସ୍ବାମୀର ଫେରିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁରହିଲେ। ହେଲେ ସେ ଫେରିଲେ ନାହିଁ। ଧୀରେ ଧୀରେ ନିଜ ହୃଦୟକୁ ଦୃଢ କଲେ। ନିଜ ପୁଅକୁ କିପରି ମଣିଷ କରିବେ ସେ ନେଇ ଚିନ୍ତା କଲେ। ଘର ପାଖରେ ଏକ ଚା ଦୋକାନ କଲେ। ସେଥିରୁ ଯାହା ରୋଜଗାର କଲେ ମା’ ପୁଅ କଷ୍ଟେମଷ୍ଟେ ଚଳିଲେ। ପରେ ଘର ନିକଟ ପୁରାତନ ମନୋଜ କୁମାର ଥିଏଟର ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଏକ ଠେଲାଗାଡ଼ିରେ ଛୋଟ ଜଳଖିଆ ଦୋକାନ କଲେ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ମନିଷା ଭୋର ୪ଟାରୁ ଉଠି ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାରେ ଲାଗିପଡ଼ନ୍ତି। ସକାଳ ୭ଟାରେ ଦୋକାନ ଖୋଲିଥାନ୍ତି ସେ। ପୁରି, ଇଡ୍ଲି, ଚକୁଳି, ୨ ପ୍ରକାର ଚଟଣି ଏବଂ ତରକାରି ପ୍ରଭୃତି ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ବିକ୍ରି କରିଥାଆନ୍ତି। ଦୈନିକ ପ୍ରାୟ ୭ ଶହ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରନ୍ତିି। ତାଙ୍କର ସୁସ୍ବାଦ ଜଳଖିଆ ପାଇଁ ଦୂରଦୂରନ୍ତାରୁ ଲୋକେ ଏଠାରେ ଭିଡ଼ ଜମାଇଥାନ୍ତି। ତାଙ୍କର ଉତ୍ତମ ବ୍ୟବହାର ଯୋଗଁୁ ସେ ଗ୍ରାହକଙ୍କ ପ୍ରିୟପାତ୍ର ହୋଇପାରିଛନ୍ତି। ନିଜେ ଦି ଅକ୍ଷର ପାଠ ପଢି ନ ଥିବାରୁ କେତେ ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡୁଛି ତାହା ଦୃଦୟଙ୍ଗମ କରିଛନ୍ତି। ତେଣୁ ପୁଅକୁ ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ଲାଗି ସ୍ଥାନୀୟ ଏକ ଇଂଲିଶ ମିଡିୟମ ସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢାଉଛନ୍ତି। ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଛନ୍ତି। ତାଙ୍କୁ ସ୍କୁଲ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ମଧ୍ୟ ସହାୟତା କରୁଥିବା କହିଛନ୍ତି ମନିଷା। ମାସିକ ୨ହଜାର ଟଙ୍କା ଦେଇ ଏକ ଭଡା ଘରେ ରହୁଛନ୍ତି। ତାଙ୍କୁ ସରକାରଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ କୌଣସି ଭତ୍ତା ମିଳୁନାହିଁ। କେବଳ ମାସକୁ ୧୦ କିଲୋ ଚାଉଳ ମିଳୁଛି। ଭୂମିହୀନ ହୋଇଥିବାରୁ ଜମି ଖଣ୍ଡେ ପାଇଁ ଆବେଦନ କରିଛନ୍ତି। ସରକାର ଜମି ଯୋଗାଇଦେଲେ ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବା ଲାଗି ଘରଟିଏ କରିବେ ବୋଲି ଆଶା ରଖିଛନ୍ତି ମନିଷା।
– ରିପୋର୍ଟ: ସୁପ୍ରୀତି ପୂଜାରୀ, ଜୟପୁର