କ୍ୟାରିୟରକୁ ନେଇ ଅଧିକ ଯନତ୍ଶୀଳ ଥିବା ବିଶେଷକରି ଟିୟର ୧ ଏବଂ ଟିୟର ୨ ସହରଗୁଡ଼ିକର ପୁରୁଷ ଏବଂ ମହିଳାମାନେ ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରଥମେ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଅତ୍ୟଧିକ ପରିଶ୍ରମୀ ଏବଂ ଦୃଢ଼ମନା ହୋଇଥାନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ୨୦ ବର୍ଷ କିମ୍ବା ତା’ପର ସମୟରେ ସେମାନେ ବିବାହ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ୩୦ରେ କିମ୍ବା ତା’ପରେ ଉପନୀତ ହୁଅନ୍ତି ବିବାହର ଚିନ୍ତା ସେମାନଙ୍କ ମୁଣ୍ଡକୁ ଆସିଥାଏ । ଯେତେବେଳେ କି ସେମାନଙ୍କର ପସନ୍ଦର ପେସା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେମାନେ ନିଜକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କରିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଉଦ୍ୟମ ସମନ୍ବିତ କାର୍ଯ୍ୟାବଳୀ ସାଧାରଣତଃ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ ମିଳାମିଶା କରିବା ଏବଂ ବିବାହର କଥା ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ ସମୟ ଦେଇ ନ ଥାଏ । ଥରେ ସେମାନେ ଜଣେ ଦକ୍ଷ ପେସାଦାର ଭାବେ ସୁବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଏବଂ ଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନ କଲାପରେ ଅନେକେ ବିବାହ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି । ଏହା ପରେ ୩୦ ବର୍ଷରେ ଥିବା ମହିଳାମାନଙ୍କର, ୪୦ ବର୍ଷ ପାଖାପାଖି ପୁରୁୁଷଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିବାହ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସାଧାରଣ କଥା । ଯେତେବେଳେ ମହିଳାମାନେ ସେମାନଙ୍କ ବୟସର ବାସ୍ତବ ସ୍ତରରେ ଉପନୀତ ହୁଅନ୍ତି ସେତେବେଳେ ଗର୍ଭବତୀ ହେବା କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ହୋଇଯାଏ । ଏପରିକି ବୟସ୍କ ମହିଳାମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଇଭିଏଫ୍ର ସଫଳତା ହାର ବହୁତ କମ୍ ଥାଏ ।
ଦମ୍ପତିଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ସନ୍ତାନ ପାଇବା କୌଣସି ସ୍ବପ୍ନ ଠାରୁ କମ୍ ନୁହେଁ । ସେମାନେ ଅତିକ୍ରମ କରି ଆସିଥିବା ଅନେକ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ କାରଣରୁ ନିଜର ଗୋଟିଏ ସନ୍ତାନର ସମସ୍ତ ଆଶାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହରାଇଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନର ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ନିଅନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ପ୍ରଯୁକ୍ତି ମଣିଷତ୍ୱ ପାଇଁ ଏକ ବରଦାନ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି ଏବଂ ଡାକ୍ତରମାନେ ବାସ୍ତବରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା ପ୍ରେରିତ ।
ଉଭୟେ ଏକତ୍ର ଏହିଭଳି କେତେକ ଦମ୍ପତିଙ୍କର ସ୍ବପ୍ନକୁ ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଆଶା ଏବଂ ଯଥାଯଥ ସୁଯୋଗ ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି ା କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦମ୍ପତିମାନେ ଅତିକ୍ରମ କରି ଆସୁଥିବା ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକ ଅପରାଜେୟ ହୋଇଥାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ନିଜର ଏକ ସନ୍ତାନ ହେବା ଦିଗରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ବିକଳ୍ପ ରହିଥାଏ, ଥାର୍ଡ ପାର୍ଟି ରିପ୍ରଡକ୍ସନ ।
ଏହା ଡୋନର ଏଗ୍, ଡୋନର ସ୍ପର୍ମ, ଡୋନର ଏମ୍ବ୍ରିସସ୍ କିମ୍ବା ସରୋଗେସିର ବ୍ୟବହାରକୁ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିଥାଏ ।
ବିଳମ୍ବ ବିବାହରେ ଗର୍ଭଧାରଣ ସମସ୍ୟା
ଯେହେତୁ ଅନେକ ଦମ୍ପତି ଅଧିକତଃ ଶିକ୍ଷିତ ଏବଂ ପ୍ରଗତିଶୀଳ ହୋଇଥାନ୍ତି ସେମାନେ ଏହି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ବୁଝିପାରନ୍ତି ଏବଂ ଏହା ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ରହିଥାନ୍ତି । ସେମାନେ କଳହ କରନ୍ତି ନାହିଁ କିମ୍ବା ଉନ୍ମାଦଗ୍ରସ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ। ସେମାନେ ପରିପକ୍ୱ ବୁଦ୍ଧିମତ୍ତା ସହ ଏହି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ସମ୍ଭାଳିଥାନ୍ତି । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ବାସ୍ତବରେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସବୁକିଛି ହଜିଯିବା ଏକ ବଡ଼ ସଫଳତା ହୋଇଥାଏ। ଏହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ଯେ ବୟସ୍କ ମହିଳାଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କିତ ସମସ୍ତ ଆଇଭିଏଫ୍ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଫଳାଫଳ ମିଳି ନ ଥାଏ, ଯେବେକି ସଫଳତାର ସମ୍ଭାବନା ଅପେକ୍ଷାକୃତ କମ୍ ହୋଇଯାଇଥାଏ। କିନ୍ତୁ ଏମିତି ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସଫଳତା ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଛି ।
ଦମ୍ପତିମାନେ ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିବା ଅନ୍ୟ ସମସ୍ୟା ହେଉଛି ଯେ ଏହି ବୟସରେ ସେମାନେ ଭଲ ଅଭିଭାବକ ହୋଇପାରିବେ ନା ନାହିଁ । ଏହି ଚିନ୍ତା ଅଧିକତଃ ନିରାଧାର ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଡାକ୍ତରମାନେ ଜ୍ଞାନପ୍ରଦ ପରାମର୍ଶ ସହ ଏହାକୁ ଦୂରୀଭୂତ କରିପାରିବେ। ସତକଥା ହେଉଛି ଦମ୍ପତିମାନେ ୩୦ବର୍ଷ ବୟସ ପରେ କିମ୍ବା ୪୦ ପୂର୍ବରୁ ଅଧିକ ପରିପକ୍ୱ ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାନ୍ତି ଏବଂ ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସ୍କଙ୍କ ତୁଳନାରେ କୋମଳ ହୋଇଥାନ୍ତି। ସେମାନେ ଜୀବନରେ ଅନେକ ଭଲ ସମୟ ଦେଖିଛନ୍ତି। ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ଅଭିଜ୍ଞତା ଗୋଟିଏ ଶିଶୁକୁ ଲାଳନପାଳନ ସମୟରେ କାମରେ ଆସିଥାଏ ।
କେତେକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ସେମାନଙ୍କର ୩୦ କିମ୍ବା ୪୦ ବର୍ଷରେ ଅଭିଭାବକ ହେବା ଏକ ବରଦାନ ସଦୃଶ, ଯେହେତୁ ବୟସ୍କ ଦମ୍ପତିମାନେ ଅଧିକ ଜ୍ଞାନବାନ୍ ହେବା ସହ ଅଧିକ ଆର୍ଥିକ ସ୍ବଚ୍ଛଳ ହୋଇଥାନ୍ତି ।
ତେଣୁ ଗୋଟିଏ ଶିଶୁକୁ ଏକ ସୁସ୍ଥମୟ ଲାଳନପାଳନ ଯୋଗାଇଦେବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଏକ ଉତ୍ତମ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଥାନ୍ତି ।
ପିଢ଼ି ସେମାନଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଏବଂ ପେସାଗତ ଜୀବନ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ସୁସ୍ଥ ତାଳମେଳ ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ସଂଘର୍ଷ କରି ଚାଲିଛନ୍ତି। ଏପରିକି ଆମର ପସନ୍ଦର ଜୀବନଶୈଳୀ, ଆମର ମାନସିକ ଏବଂ ଶାରୀରିକ ସ୍ଥାୟିତ୍ୱକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥାଏ ।
ଏହିଭଳି ଏକ ବିଷାଦଗ୍ରସ୍ତ ସମୟରେ ଆପଣ କ’ଣ ଗୋଟିଏ ପରିବାର ଆରମ୍ଭରେ ସଂଘର୍ଷ କରୁଛନ୍ତି?
ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁନାହିଁ। ଆମେ କେତେକ ଜୀବନଶୈଳୀ ସମ୍ପର୍କରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିବାକୁ ଯାଉଛୁ ଯାହାକି ବନ୍ଧ୍ୟାତ୍ୱର ଆଶଙ୍କାକୁ ବଢ଼ାଇଥାଏ। ଏଗୁଡ଼ିକୁ ଆପଣଙ୍କର ଜୀବନଶୈଳୀରୁ ଦୂରେଇ ଦିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ପାରିବାରିକ ଜୀବନରେ ଏକ ସକାରାମତ୍କ ପରିବର୍ତ୍ତନ ନେଇଆସନ୍ତୁ ।
– ଗାଇନାକୋଲୋଜିଷ୍ଟ ଏବଂ ଆଇଭିଏଫ୍ ବିଶେଷଜ୍ଞ, ଇନ୍ଦିରା ଆଇଭିଏଫ୍ ହସ୍ପିଟାଲ, ଭୁବନେଶ୍ୱର