ରାଜ୍ୟ ଓ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ସେବା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଉଥିବା ବ୍ୟାପକ ପ୍ରଚାର ହେଉଛି। ବାସ୍ତବରେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଚାର ତୁଳନାରେ କାମ ହେଉଥିବା ଅନୁଭବ ହେଉନାହିଁ। ଯାହାର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ପ୍ରମାଣ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଛି ଜଗତ୍ସିଂହପୁର ଜିଲାରେ। ଜିଲା ମୁଖ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ଅନୁମୋଦିତ ଡାକ୍ତର ପଦବୀ ସଂଖ୍ୟା ୫୮ ଥିବାବେଳେ ଅଛନ୍ତି ମାତ୍ର ୨୨। ଜିଲାର କେବଳ ବିରିଡ଼ି ଗୋଷ୍ଠୀ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟକେନ୍ଦ୍ରକୁ ବାଦଦେଲେ ଅନ୍ୟ ବ୍ଲକ ଅଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରସୂତି ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ରୋଗ ପରାମର୍ଶଦାତା ନାହାନ୍ତି। ରାଜ୍ୟର ଅନେକ ଜିଲା ମୁଖ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ଅଲଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ, ସିଟି ସ୍କାନ୍, ଏମ୍ଆର୍ଆଇ ଭଳି ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଯନ୍ତ୍ରପାତି ଓ ସେବା ଉପଲବ୍ଧ ହେଉଥିବା ବେଳେ ଜଗତ୍ସିଂହପୁର ଜିଲାକୁ ଅଣଦେଖା କରାଯାଉଛି। ବଡ଼ କଥା ହେଲା ଜିଲା ମୁଖ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ଅଧିକାଂଶ ସମୟରେ ଗୁରୁତର ରୋଗୀ ପହଞ୍ଚୁଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଆଇସିୟୁ (ଇଣ୍ଟେନସିଭ୍ କେୟାର ୟୁନିଟ୍) ନ ଥିବାରୁ ସେମାନଙ୍କୁ କଟକ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରାଯାଉଛି। ଏହି ସମୟରେ ଅନେକଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହେଉଥିବା ମଧ୍ୟ ନଜିର ରହିଛି। ସରକାର ଏଥିପ୍ରତି ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଭାବେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଉଚିତ ବୋଲି ଦାବି ହେଉଛି। ଜିଲା ମୁଖ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟ ଭିତ୍ତିଭୂମି ଅସଜଡା। ୧୯୯୩ ମସିହାରେ ଚିକିତ୍ସାଳୟର ଶଯ୍ୟା ସଂଖ୍ୟା ଥିଲା ୧୨୬। ତେବେ ୨୬ ବର୍ଷ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସଂଖ୍ୟା ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ରହିଛି। ଆଶୁ ଚିକିତ୍ସା କେନ୍ଦ୍ର (କାଜୁଆଲିଟି) ମଧ୍ୟ ପୂର୍ବପରି ଚାଲିଛି। ଆଇସିୟୁ ନାହିଁ। ସେହିପରି ଜିଲା ମୁଖ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ରୋଗୀ ସମ୍ପର୍କୀୟଙ୍କ ପାଇଁ କୌଣସି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇନାହିଁ। ଯେଉଁ କାରଣରୁ ଅନେକ ଲୋକ ନାହିଁ ନ ଥିବା ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛନ୍ତି। ରୋଗୀ ସମ୍ପର୍କୀୟଙ୍କ ପାଇଁ ଜିଲା ମୁଖ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟ ଚକ୍ଷୁ ଓ ରୋଷଶାଳା ମଧ୍ୟରେ ପାଖାପାଖି ୩ ହଜାର ବର୍ଗ ଫୁଟ ଜମିରେ ୪ ତାଲା ବିଲ୍ଡିଂ ନିର୍ମାଣ କରାଯିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ରହିଛି। ପ୍ରାଥମିକ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ୨ ତଳ ବିଶିଷ୍ଟ ବିଲ୍ଡିଂ ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ପାଖାପାଖି ୨ କୋଟି ଟଙ୍କା ବ୍ୟୟ ଅଟକଳ କରାଯାଇଛି। ଏଥିରେ ରୋଗୀ ସମ୍ପର୍କୀୟ ବସିବା ପାଇଁ ତଳ ଓ ଉପର ମହଲାରେ ହଲ୍ ରହିବ। ହଲ୍ଗୁଡିକରେ ଏସି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯିବ। ଏଥିସହ ପାର୍କିଂ, ଲିଫ୍ଟ, ଶିଡି ଆଦିର ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେବ। ଏହି ପରିସରରେ କ୍ୟାଣ୍ଟିନ୍ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସାଙ୍ଗକୁ ଏଲ୍ଇଡି ଲାଗିବ। ତଳ ଓ ଉପର ମହଲାରେ ମହିଳା ଓ ପୁରୁଷଙ୍କ ପାଇଁ ପୃଥକ ଭାବେ ୪ଟି ଲେଖାଏ ୮ଟି ପାଇଖାନା ଏବଂ ଗାଧୁଆ ଘର ନିର୍ମାଣ ହେବ। ଏସବୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ସରକାରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇଥିବା କୁହାଯାଉଛି। ବାସ୍ତବରେ କିନ୍ତୁ ସରକାରୀ ଅନୁମୋଦନ ଲାଭ କରିନାହିଁ। ମାତୃ ଓ ଶିଶୁ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ (ଏମ୍ସିଏଚ୍) ୱାର୍ଡ ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ପାଖାପାଖି ୩ ବର୍ଷ ହେବ ଉଦ୍ୟମ ହୋଇଥିବାବେଳେ ଜମି ହସ୍ତାନ୍ତର ପ୍ରକ୍ରିୟା ନିକଟରେ ସରିଛି। ନିର୍ମାଣ କାମ ଆରମ୍ଭ ହେବାକୁ ଆହୁରି ସମୟ ଲାଗିବ। ଏହିପରି ଅନେକ ସମସ୍ୟା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅସନ୍ତୋଷ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି। ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଏଥିପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ଦାବି ହେଉଛି।
– ପ୍ରମୋଦ କୁମାର ନାୟକ