Categories: Uncategorized

ପ୍ରଥମ ରୋଜଗାର: ଗଡ଼ ଜିଣିବା ଭଳି ମନେ ହେଉଥିଲା

ନିଜର ‘ପ୍ରଥମ ରୋଜଗାର’ କହିଲେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଅର୍ଥ ଆସିପାରେ। ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ କୌଣସି କାମ କରି, ଅଥବା ଚାକିରିକରି କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଉପାୟରେ କରିଥିବା ରୋଜଗାରକୁ ପ୍ରଥମ ରୋଜଗାର କୁହାଯାଇପାରେ। ମୋ ପାଇଁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମ ରୋଜଗାର କହିଲେ, ମୁଁ ସ୍କୁଲରେ ପାଇଥିବା ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କାକୁ ହିଁ ବୁଝେ। କାରଣ ମୋ ବୋଉ ମତେ ସେମିତି ହିଁ କହିଥିଲା। ମୋ ପିଲାଦିନର ଚତୁର୍ଥରୁ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଟିଛି କନ୍ଧମାଳ ଜିଲା ବସ୍ତିଙ୍ଗିଆରେ। ସେଇଠି ଥିବାବେଳେ ନିକଟସ୍ଥ ତେନ୍ତୁଳିଗଡ଼ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଚତୁର୍ଥ ଓ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ପଢ଼ିଛି। ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ବୃତ୍ତି ପରୀକ୍ଷାରେ କୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହେବାରୁ କେବଳ ଆମ ପରିବାର କାହିଁକି, ଆମ ସ୍କୁଲ, ଆମେ ରହୁଥିବା ବ୍ଲକ କଲୋନି ଆଦି ସବୁ ଜଣାଶୁଣା ସ୍ଥାନର ଲୋକେ ବି ବହୁ ଖୁସି ହୋଇଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କାଟା ପାଇଲି ୨ ବର୍ଷ ପରେ, ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀ ସରିବା ବେଳକୁ। ସେତେବେଳେ ସେମିତି ହିଁ ମିଳୁଥିଲା ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା। ମୋର ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀ ମାନେ ୧୯୮୨ ମସିହାର କଥା। ସେତେବେଳେ ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ଥିଲା ମାସକୁ ୯ ଟଙ୍କା। ଏକାଥରକେ ୨ବର୍ଷର ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ନେଇ ଘରକୁ ଫେରିବା ବେଳକୁ ଲାଗୁଥିଲା, ମୁଁ ସତେ ଅବା ଗଡ଼ ଜିଣି ଫେରୁଛି। ସେତେବେଳେ ଦ୍ୱିପ୍ରହର ଟିଫିନ୍‌ ଖର୍ଚ୍ଚ ବାବଦରେ ଦିନକୁ ୨୫ ପଇସା ନେଲେ କାହିଁରେ କ’ଣ। ତେଣୁ ୨ ବର୍ଷର ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ମୋ ପାଇଁ କେତେ ଅଧିକ ଥିଲା, ଅନୁମାନ କରିହେଉଥିବ। ସ୍କୁଲରୁ ଫେରିବା ବେଳକୁ ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ରଖିଥିବା ପକେଟକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଥାଏ। ମନରେ କେମିତି ଗୋଟିଏ ଆନନ୍ଦର ଲହଡ଼ି। ଆଖିରେ ଅଜଣା ଚମକ। ଅବଶ୍ୟ ସେ ବୟସରେ ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ପାଇବାର ଗୌରବ, କି ଦିନକୁ ୨୫/୩୦ ପଇସା ଧରୁଥିବା ହାତରେ ଏତେଗୁଡ଼ିଏ ଟଙ୍କା ଧରିଥିବାର ଉଦ୍‌ବେଳନରୁ ଏ ଆନନ୍ଦର ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା, ତାହା ଏବେ ମନେପଡୁନାହିଁ। ଘରେ ପଶୁ ପଶୁ ପକେଟ ଉପରେ ବୋଉର ନଜର ପଡ଼ିବାରୁ ସେ ପଚାରିଲା- ”କିରେ! ପକେଟକୁ କାହିଁକି ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଛୁ?“ ମୁଁ ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ପାଇଥିବା କହିଦେଲି। ବୋଉ ବୋଧହୁଏ ମୋ ଆଖିର ଚମକକୁ ପଢ଼ିପାରିଥିଲା। ଅବଶ୍ୟ ସବୁ ମାଆ ନିଜ ସନ୍ତାନର ମନର ଭାଷାକୁ ପଢ଼ିପାରନ୍ତି। ମୁଁ ତା’ ହାତକୁ ଟଙ୍କାତକ ବଢ଼େଇଦେଲା ବେଳକୁ ସେ କହିଲା- ”ନାଇଁ , ଏ ଟଙ୍କା ତୋର। ଏଇଟା ତୋର ପ୍ରଥମ ରୋଜଗାର। ତୋ ପାଖରେ ରଖ, ଯେମିତି ମନ ହେଉଛି, ସେମିତି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବୁ।“ ବୋଉ କଥା ଶୁଣି ପୁଲକିତ ହେଲି। ସେଇ ଟଙ୍କାତକ ବହୁ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପାଖରେ ରଖିଥିଲି। ତା’ ପରେ କେମିତି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଥିଲି, ଏବେ ୪ଦଶନ୍ଧି ପରେ ଆଉ କି ମନେଅଛି! ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀରେ ବି ବୃତ୍ତି ପାଇଲି; ଯାହାର ଟଙ୍କାତକ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ପରୀକ୍ଷା ଦେଇସାରିବା ପରେ ପାଇଥିଲି। କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳକୁ ଆଉ ପ୍ରଥମ ଥରର ବୃତ୍ତି ଟଙ୍କା ଧରିବା ସମୟର ପୁଲକ ନ ଥିଲା। ପ୍ରଥମ ତ ସବୁବେଳେ ପ୍ରଥମ। ତା’ର ଆଉ ବିକଳ୍ପ ଥାଏ କି! ତେବେ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥିଲାବେଳେ ସ୍କୁଲ ମାଗାଜିନ୍‌ରେ ମୋର ପ୍ରଥମ ଲେଖା ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା। ଏହାପରେ ନିୟମିତ ଗପ, କବିତା, ଲଳିତ ନିବନ୍ଧମାନ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଚାଲିଲା। ଏପରିକି ୟା’ଭିତରେ ମୋର ୨ଟି କବିତା, ୩ଟି ଗଳ୍ପ ଓ ୬ଟି ଲଳିତ ନିବନ୍ଧ ପୁସ୍ତକ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ପାଇସାରିଛି। ତେବେ ଏହି ସାହିତ୍ୟ ଲାଗି ମୋତେ ରାଜ୍ୟ ଯୁବ ପୁରସ୍କାର ବି ମିଳିଛି।