Categories: ଫୁରସତ

ପ୍ରଥମ ରୋଜଗାରରେ ଭଉଣୀ ହାତରେ ପିନ୍ଧାଇଥିଲି…

ମୋ ଗାଁ ହେଉଛି ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲାର ନିହଲପ୍ରସାଦ। ଗାଁ ସ୍କୁଲରେ ନବମ ପଢିଲା ପରେ କଟକ ଚୌଦ୍ୱାରରେ ଥିବା ମୋ ଭଉଣୀ ଘରେ ରହି ଚୌଦ୍ୱାର ମ୍ୟୁନିସିପାଲଟି ହାଇସ୍କୁଲ୍‌ରେ ମାଟ୍ରିକ୍‌ ପଢିଥିଲି। ତା’ପରେ ରେଭେନ୍ସା କଲେଜରେ ଆଇ.ଏସ୍‌ସି, ବିଜେବି କଲେଜରେ ବି.ଏ. ଓ ବାଣୀବିହାରରେ ଅର୍ଥନୀତିରେ ଏମ୍‌.ଏ. ପଢିଲି। ବାଣୀବିହାରରେ ପଢ଼ିବାବେଳେ ହିଁ ଚାକିରି କରିବାର ଇଚ୍ଛା ମୋ ମନ ଭିତରେ ଆସିଲା। ଏମ୍‌.ଏ. ପାସ୍‌ ପରେ ଯଦି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଚାକିରି ନ ମିଳେ, ତେବେ ବାହାରେ ରହି ଚାକିରି ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ। ବାପା ଥାଆନ୍ତି ଗାଁ ମାଇନର୍‌ ସ୍କୁଲ୍‌ରେ ହେଡ୍‌ମାଷ୍ଟର। ମନ ଖୁସିରେ ରହି ମନଇଚ୍ଛା ଖର୍ଚ୍ଚକରି ପଢାପଢି କରିବାକୁ ସେ ଉତ୍ସାହିତ କରୁଥିଲେ ହେଁ ବାପାଙ୍କ ଉପରେ ବୋଝ ହୋଇରହିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲି। ଯଥାଶୀଘ୍ର ଚାକିରି କରି ମା’ବାପାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଚେନାଏ ହସ ଖେଳାଇବା ଥିଲା ମୋ ମନର ଏକମାତ୍ର ଇଚ୍ଛା। ଆମେ ତିନି ଭାଇ ଓ ଚାରି ଭଉଣୀ। ତିନି ଭଉଣୀ ବିବାହ କରିସାରିଥିଲେ। ଚତୁର୍ଥ ଭଉଣୀ ଅବିବାହିତ ଥିଲା। ତା’ ବାହାଘର କରିଦେଲେ ମା’ବାପା ଶାନ୍ତିରେ ନିଃଶ୍ୱାସ ନେବେ ବୋଲି ଭାବୁଥାନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କର କଥା ଓ ବ୍ୟଥା ମୋ ହୃଦୟକୁ ଉଦ୍‌ବେଳିତ କରୁଥାଏ। ଜୀବନରେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସଫଳତା ଅପେକ୍ଷା ମା’ବାପାଙ୍କୁ ଚିନ୍ତା ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ମୁଁ ବେଶି ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେଉଥିଲି। ସେଥିପାଇଁ ଏମ୍‌.ଏ. ପଢିଲାବେଳେ ଯେଉଁ ଚାକିରି ବିଷୟରେ ଖବରକାଗଜରେ ବାହାରେ, ମୁଁ ସଙ୍ଗେସଙ୍ଗେ ଆପ୍ଲାଏ କରେ। ଦିନେ ଏଜି ଅଫିସରେ ଅଡିଟର୍‌ ଚାକିରି କରିବା ପାଇଁ ପୁରୀରେ ଲିଖିତ ପରୀକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଚିଠି ପାଇଲି। ସେତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ପୁରୀ ଦେଖି ନ ଥିଲି। ବଡ଼ଦାଣ୍ଡରେ ପହଞ୍ଚତ୍ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରର ନୀଳଚକ୍ର ଓ ପତିତପାବନ ବାନା ଦେଖି ଆନନ୍ଦରେ ବିଭୋର ହୋଇଗଲି। ୧୯୭୮ ମସିହା ମାର୍ଚ୍ଚ ୩ରେ ଏଜି ଅଫିସରେ ଅଡିଟର୍‌ ଭାବରେ ଯୋଗ ଦେବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଥିବା ଚିଠି ପାଇ ଆନନ୍ଦରେ ଅଧୀର ହେଲି। ମୋର ଶୁଭାକାଂକ୍ଷୀମାନେ ଚାକିରିରେ ଯୋଗ ନ ଦେଇ ଯୋଗଦାନ ତାରିଖ ଏମ୍‌.ଏ. ପରୀକ୍ଷା ସରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘୁଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ ଦରଖାସ୍ତ ଦେବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ। ସେତେବେଳକୁ ଏମ୍‌.ଏ. ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରାୟ ୯/୧୦ ମାସ ବାକି ଥାଏ। କିନ୍ତୁ ପରିସ୍ଥିତି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଚାକିରି କରି ରୋଜଗାର କରିବାକୁ ମୁଁ ଶ୍ରେୟସ୍କର ଭାବିଲି। ଯୋଗଦାନ କଲାଦିନ ଏଜି ଅଫିସ୍‌ର ବରିଷ୍ଠ ଅଧିକାରୀ ମୋତେ କହିଲେ-‘ଆଜି ତୁମର ଜନ୍ମଦିନ। ତୁମର ୨୧ ବର୍ଷ ଆଜି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲା’। ତାଙ୍କଠାରୁ ଏହା ଶୁଣି ମୁଁ ଅତି ଖୁସି ହୋଇଯାଇଥିଲି। ମାର୍ଚ୍ଚ ୩୧ ତାରିଖରେ ଅଫିସ୍‌ରେ କାମ କରୁଥିବା ସମୟରେ ମୋର ଜଣେ ବରିଷ୍ଠ ସହକର୍ମୀ ୩୩୦ ଟଙ୍କା ମୋ ହାତରେ ଧରାଇ ଦେଇ କହିଲେ-‘ଏହା ତୁମର ପ୍ରଥମ ଦରମା’। ମୁଁ ଆନନ୍ଦରେ ବିଭୋର ହୋଇ ସେ ଟଙ୍କାକୁ ଆବେଗର ସହ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲି। ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ରାଜମହଲ ଛକ ସନ୍ନିକଟସ୍ଥ ଖାନ୍‌ ଓ୍ବାଚ୍‌ କମ୍ପାନୀକୁ ଯାଇ ନୂଆ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଲେଡିଜ୍‌ ଓ୍ବାଚ୍‌ଟିଏ କିଣି ବସ୍‌ରେ ଯାଇ ରାତିରେ ଗାଁରେ ପହଞ୍ଚତ୍ଲି। ଭଉଣୀ ହାତରେ ସେ ଲେଡିଜ୍‌ ଓ୍ବାଚ୍‌ଟି ପିନ୍ଧାଇଦେଲି। ମା’ବାପାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଖେଳୁଥିଲା ପୋଷେ ତାଜା ହସ ଓ ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷ। ଭଉଣୀର ବାହାଘର ପାଇଁ ଏହା ଥିଲା ମୋର ଗୁଣ୍ଡୁଚିମୂଷା ଅବଦାନ ଭଳି। ଏଜି ଅଫିସ୍‌ରେ ୩ ମାସ ଚାକିରି କଲି। ତା’ପରେ ଓଡ଼ିଶା ଅର୍ଥ କର୍ପୋରେଶନରେ ଆସିଷ୍ଟାଣ୍ଟ ଫାଇନାନ୍‌ସିଆଲ ମ୍ୟାନେଜର୍‌ ଭାବେ ୨ବର୍ଷ ଅତିବାହିତ କରି ଇଣ୍ଡିଆନ୍‌ ଓଭର୍‌ସିଜ୍‌ ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଅଫିସର୍‌ ଭାବରେ ଯୋଗଦେଲି। କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମ ଚାକିରିର ପ୍ରଥମ ଦରମାର ଅନୁଭବ ଓ ଅନୁଭୂତି ସବୁବେଳେ ସ୍ମୃତିପଟରେ ଝଲସି ଉଠେ। ଏହା ଭିତରେ ଅନେକ ବର୍ଷ ଅତିକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇସାରିଛି। ଇଣ୍ଡିଆନ ଓଭରସିଜ୍‌ ବ୍ୟାଙ୍କର ପ୍ରାକ୍ତନ ଚିଫ୍‌ ରିଜିଓନାଲ ମ୍ୟାନେଜର ଭାବେ ଅବସର ବି ନେଇସାରିଛି। ବ୍ୟାଙ୍କ ଚାକିରି ମୋର ବୃତ୍ତି ହେଲେ ସାହିତ୍ୟ ମୋର ପ୍ରବୃତ୍ତି। ଅବସର ପରେ ଗଳ୍ପ, କବିତା, ପ୍ରବନ୍ଧ ଲେଖିବାରେ ମନୋନିବେଶ କରିଛି। ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ୪ଟି ଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ, ୨ଟି କବିତା ସଙ୍କଳନ ଓ ୨ଟି ପ୍ରବନ୍ଧ ସଙ୍କଳନ ମୋର ପ୍ରକାଶ ପାଇସାରିଛି। ଅନେକ ଅଗ୍ରଣୀ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ବି ମୋ ଗଳ୍ପ, କବିତା, ପ୍ରବନ୍ଧ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି। ସମ୍ପ୍ରତି ମୁଁ ‘ଝରଣା’ ପତ୍ରିକାର ସମ୍ପାଦକ ଓ ‘ଚିରସମର୍ଥା’ ପତ୍ରିକାର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ସମ୍ପାଦକ ଦାୟିତ୍ୱ ତୁଲାଉଅଛି। ତା’ସହିତ ଲାୟନ୍ସ କ୍ଲବ୍‌ ଅଫ୍‌ ଭୁବନେଶ୍ୱର ବ୍ୟାଙ୍କର୍ସର ଡାଇରେକ୍ଟର ଭାବେ ସମାଜସେବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସହଯୋଗର ହାତ ବଢାଇଛି।

Share