ଖୋର୍ଦ୍ଧା ଜିଲା ବାଣପୁର ବ୍ଲକ ଅନ୍ତର୍ଗତ ସାନହନ୍ତୁଆଡ ଗାଁରେ ମୋର ଜନ୍ମ। ବାଣପୁର ବାଳକ ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ୧୯୮୮ରେ ମାଟ୍ରିକ ପାସ୍ କରିବା ପରେ ଗୋଦାବରୀଶ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ସ୍ନାତକ ଯାଏ ପଢ଼ିଥିଲି। ସ୍ନାତକ ପାସ୍ କରିବାର କିଛିଦିନ ପରେ ନରେନ୍ଦ୍ରପୁର ଗ୍ରା.ପ. ଉପେନ୍ଦ୍ର ବିଦ୍ୟାପୀଠରେ କ୍ଲରିକାଲ୍ ପୋଷ୍ଟ ପାଇଁ ବିଜ୍ଞାପନ ବାହାରି ଥିବା ଦେଖି ସେଥିରେ ଇଣ୍ଟରଭ୍ୟୁ ଦେଲି ଆଉ ସିଲେକ୍ଟ ହୋଇ ୧୯୯୪ରେ ସେଠାରେ ଜଏନ୍ କରିଥିଲି। ସେତେବେଳେ ଏହି ବିଦ୍ୟାପୀଠଟି ମ୍ୟାନେଜ୍ମେଣ୍ଟ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ହେଉଥିଲା। ଆଉ ସେହି ମ୍ୟାନେଜ୍ମେଣ୍ଟ ତରଫରୁ ମୋତେ ୪୦୦ ଟଙ୍କା ଦରମା ମିଳୁଥିଲା। ପ୍ରଥମ ମାସ ଦରମା ପାଇବା ପରେ ମା’ ଭଗବତୀଙ୍କ ପାଖେ ଭୋଗ କରିଥିଲି। ତା’ସହିତ ଘର ଠାକୁରଙ୍କ ପାଖେ ପୂଜା କରିବାକୁ ବୋଉ ହାତରେ ବି କିଛି ଟଙ୍କା ଦେଇଥିଲି। ଯେହେତୁ ମୁଁ ଠାକୁର ଅନୁକୂଳ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ଜଣେ ଭକ୍ତ ଥିଲି, ତେଣୁ କିଛି ଟଙ୍କା ଠାକୁରଙ୍କ ପାଖେ ଅର୍ଘ୍ୟ ବି ଦେଇଥିଲି। ଏହିପରି ଭାବେ ମୋର ପ୍ରଥମ ଦରମା ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଥିଲା। ତେବେ ୧୯୯୪ରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ସେହି ନରେନ୍ଦ୍ରପୁର ବିଦ୍ୟାପୀଠରେ କ୍ଲରିକାଲ୍ ପୋଷ୍ଟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଆସୁଅଛି। ଅବଶ୍ୟ ୟା’ଭିତରେ ୨୦୦୪ରେ ଉକ୍ତ ବିଦ୍ୟାପୀଠଟି ବ୍ଲକ୍ ଗ୍ରାଣ୍ଟ ଏବଂ ପରେ ୨୦୧୨ରେ ନ୍ୟୁ ଏଡେଡ୍ ପରିସରଭୁକ୍ତ ହୋଇସାରିଛି। ଆଉ ସେହି ଅନୁଯାୟୀ, ମୋର ଦରମା ବି କିଛିଟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି। ଏ ତ ଥିଲା ମୋ ଚାକିରି ଜୀବନ କଥା। ଏହାବାଦ୍ ଗୀତ ଗାଇବା, ଗୀତ ଲେଖିବା, ମଞ୍ଚ ନାଟକରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେବାରେ ବି ମୋର ଖୁବ୍ ରୁଚି ରହିଛି। ସ୍କୁଲ୍ରେ ପଢିଲାବେଳେ ଆମ ପଡ଼ିଶା ଘରେ ଜଣଙ୍କର ପୁରୁଣା ହାର୍ମୋନିୟମ୍ ଥିଲା। ତାକୁ ଆଣି ସଜାଡି ନିଜେ ନିଜେ ବଜାଇବା ଶିଖିଥିଲି। ଧୀରେ ଧୀରେ ଗୀତ ବି ଗାଇଲି। କଣ୍ଠ ଭଲ ଥିବାରୁ ସ୍କୁଲ୍ ଫଙ୍କ୍ସନରେ ଗାଇବାକୁ ମୋତେ ଅନେକ ଥର କୁହାଯାଇଥିଲା। ଏଥିସହିତ ସ୍କୁଲ୍ ଡ୍ରାମାରେ ମଧ୍ୟ ବହୁବାର ଅଭିନୟ କରିଥିଲି। ଏପରି କି କଲେଜରେ ପଢ଼ିଲାବେଳେ କଲେଜ ଫଙ୍କ୍ସନରେ ଗୀତ ଗାଇବା ସହ ନାଟକରେ ଅଭିନୟ ବି କରୁଥିଲି। ସେହିପରି +୩ରେ କଲେଜରେ ଡ୍ରାମାଟିକ୍ ସେକ୍ରେଟାରୀ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲି। କ୍ରମେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଗାଁରେ ହେଉଥିବା ଦଣ୍ଡଯାତ୍ରାରେ ଅଭିନୟ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି। ଅଭିନୟ ସାଙ୍ଗକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ନାଟକରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେବା ମଧ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲି। କେବଳ ଗାଁ ନାଟକ ନୁହେଁ କ୍ରମେ ବିଭିନ୍ନ କ୍ଲବ ତଥା ଅନୁଷ୍ଠାନ ତରଫରୁ ଆୟୋଜନ କରାଯାଉଥିବା ମଞ୍ଚ ନାଟକରେ ବି ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇ ଚାଲିଲି। ୟା’ ଭିତରେ ‘ଧନରେ ଗେଲ କରିବାକୁ ମନ’, ‘ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଖୋଲା ଚିଠି’, ‘ରାତି ପାହିବାକୁ ଅଳପ ବାକି’, ‘ଫୁଲରେ ଝୁଲୁଛି ଫୁଲେଇ ରାଣୀ’ ଭଳି ପ୍ରାୟ ୧୦୦ରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ମଞ୍ଚ ନାଟକରେ ମୁଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇସାରିଲିଣି। ତା’ସହିତ ‘ଝୁମୁରୁ’ (ଶିକ୍ଷା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ) ଓ ‘କଳଙ୍କ’ (କମେଡି ଭିତ୍ତିକ) ନାମରେ ଏହି ଦୁଇଟି ନାଟକକୁ ମୁଁ ନିଜେ ଲେଖିଛି। ସେହିପରି ୨୦୦ରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଗୀତ (ବିଶେଷ କରି ଭଜନ) ବି ମୁଁ ଲେଖିସାରିଛି। ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ମୋ ଲିଖିତ ତଥା ମ୍ୟୁଜିକ୍ରେ ‘ମାରି ଦେଲା ଲୋ ସାରି ଦେଲା ଲୋ ନନ୍ଦ ଗୌଡ ପିଲା’ ,‘ଅଖିଳ ମୋହନ ଶ୍ୟାମ’, ‘ପଦ୍ମା ନଦୀର କିନାରେ’, ‘ସୃଷ୍ଟିର ନାଦ ତୁମେ’, ‘ଜଗା ପାଇଁ ମୋର କାଗଜ ଗୁଡ଼ି’ ଇତ୍ୟାଦି ଭଜନକୁ ବହୁ ଲୋକପ୍ରିୟ କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀମାନେ ଗାଇ ସାରିଛନ୍ତି। ତା’ଛଡ଼ା ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଦର୍ଶନ, ଗୋପରୁ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର, ଦେବରଞ୍ଜନୀ, ଜୟ ତୁ ଦୟାଲ୍, ମା’ ମୋର ସାହା, ଭଗବତୀ ଭରସା ଭଳି ପ୍ରାୟ ୧୨ଟି କ୍ୟାସେଟ୍ରେ ମୁଁ ନିଜେ ଗୀତ ବି ଗାଇସାରିଛି। ତେବେ ଉକ୍ତ କ୍ୟାସେଟ୍ଗୁଡ଼ିକରେ ଥିବା କିଛି ଗୀତକୁ ମୁଁ ନିଜେ ଲେଖିବା ସହ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ମଧ୍ୟ ଦେଇଛି। ଏସବୁ ବ୍ୟତୀତ ବିଭିନ୍ନ ଖବରକାଗଜ ତଥା ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ମୋର ଅନେକ ଆର୍ଟିକିଲ୍ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇ ପାଠକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବେଶ୍ ଆଦୃତ ମଧ୍ୟ ହୋଇସାରିଛି। ତେବେ ସଙ୍ଗୀତ ଓ ନାଟ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ସଫଳତା ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଷ୍ଠାନ ତରଫରୁ ମୋତେ ସମ୍ମାନିତ ଓ ପୁରସ୍କୃତ ବି କରାଯାଇସାରିଛି।
– ଅମ୍ବ୍ରିତା