ବାଲେଶ୍ୱର ଜିଲା ବାଲିଆପାଳ ନିକଟସ୍ଥ ବଗଦା ଗାଁରେ ମୋ ଜନ୍ମ। ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଉଚ୍ଚବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଦଶମ, ସୁବର୍ଣ୍ଣରେଖା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଯୁକ୍ତ ଦୁଇ ଏବଂ ଏଫ୍.ଏମ୍ କଲେଜରୁ ଯୁକ୍ତ ତିନି ପାସ୍ କରିବା ପରେ ବାଣୀବିହାରରେ ଇତିହାସରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ପଢିଲି। ତା’ପରେ ବି.ଇଡି କଲି। ବି.ଇଡିର ଥିଓରି ପରୀକ୍ଷା ସରିବା ପରେ ପରେ ଇଣ୍ଟରଭ୍ୟୁ ଦେଇ ବିହାରର ବରକାକାନାସ୍ଥିତ ଡି.ଏ.ଭି ପବ୍ଲିକ୍ ସ୍କୁଲ୍ରେ ପ୍ରଥମେ ଶିକ୍ଷକତା କରିବାକୁ ଲାଗିଲି। ଏହା ଥିଲା ୧୯୯୫ ମସିହାର କଥା; ସେତେବେଳେ ବରକାକାନା ବିହାର ରାଜ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୂକ୍ତ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଏବେ ଏହା ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ ରାଜ୍ୟରେ ଆସୁଛି। ତେବେ ପ୍ରଥମ ଚାକିରିର ପ୍ରଥମ ଦରମା ଆକାରରେ ୩୦୦୦ ଟଙ୍କା ଯେବେ ହାତରେ ଧରିଲି, ସ୍ବର୍ଗସୁଖ ପାଇଲା ଭଳି ଲାଗିଲା। ପ୍ରଥମେ ସେଠାରେ ଥିବା ଏକ ହନୁମାନ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ଭୋଗ କଲି। ତା’ପରେ ବାପା, ବୋଉଙ୍କ ପାଇଁ ନୂଆ ଲୁଗା ଓ ସାନ ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କ ପଢା ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ କିଛି ଟଙ୍କା ଘରକୁ ମନିଅର୍ଡର ଓ ପାର୍ସଲରେ ପଠାଇଲି। ଆଉ କିଛି ଟଙ୍କାକୁ ବି.ଇଡିର ପ୍ରାକ୍ଟିକାଲ୍ ପାଇଁ ରେକର୍ଡ ଆଦି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାରେ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଥିଲି। ଏହିପରି ଭାବେ ପ୍ରଥମ ଦରମା ମୋର ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଥିଲା। ୨୦୦୨ ଯାଏଁ ବରକାକାନାରେ ରହିଲି। ତା’ପରେ ଜବାହର ନବୋଦୟ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ମୋର ଚାକିରି ହୋଇଗଲା। ପ୍ରଥମ ପୋଷ୍ଟିଂ ଆସାମର ଶିବସାଗର ଜିଲାସ୍ଥିତ ନବୋଦୟ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ହେଲା। ୩ବର୍ଷ ପରେ ବଦଳି ହୋଇ ପୁଡୁଚେରୀର ୟାନମସ୍ଥିତ ଜବାହର ନବୋଦୟ ବିଦ୍ୟାଳୟକୁ ଗଲି। ସେଠି ୧୧ ବର୍ଷ ଶିକ୍ଷକତା କରିବା ପରେ ଢେଙ୍କାନାଳର ସରାଙ୍ଗସ୍ଥିତ ନବୋଦୟ ବିଦ୍ୟାଳୟକୁ ମୋର ବଦଳି ହେଲା; ଯେଉଁଠାରେ ମୁଁ ଏବେ ବି କାର୍ଯ୍ୟରତ। ଶିକ୍ଷକତା ବ୍ୟତିତ କ୍ଷୁଦ୍ର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ଲେଖିବାରେ ମଧ୍ୟ ମୋର ବିଶେଷ ରୁଚି ରହିଛି। ପି.ଜି ପଢିଲାବେଳେ କିଛିଟା ଲେଖାଲେଖି କରୁଥିଲି। ତା’ପରେ ବେଶ୍ କିଛିଦିନ ନୀରବି ଯାଇଥିଲି। ଆଉ ଓଡ଼ିଶା ଫେରିବା ପରେ ପୁଣି ଲେଖାଲେଖିର ଧାରା ମୋର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା। ସେବେଠାରୁ ୟା’ ଭିତରେ ପ୍ରାୟ ୫୦୦ରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଗପ ଓ କବିତା ଲେଖିସାରିଛି। ଯାହାକୁ ଆଧାର କରି ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ମୋର ତିନୋଟି ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶ ପାଇବାକୁ ଯାଉଛି। ବିଶେଷକରି ନାରୀ ସଶକ୍ତି କରଣ, ବସ୍ତୁବାଦୀ ଦୁନିଆ, ସ୍ବାର୍ଥବାଦୀ ମଣିଷ ସମାଜ, ଦେଶପ୍ରେମର ଅଭାବବୋଧ ଓ ସାମାଜିକ ଚଳଣୀକୁ ଆଧାର କରି ମୁଁ କବିତା ଲେଖିଥାଏ। ସେହିପରି ବୃଦ୍ଧ ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଜିକାଲିର ପିଲାଙ୍କ ଚାଲିଚଳଣ, ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ ପିଲାର ମା’ର ଦୁଃଖଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ତଥା ଗରିବ ପିଲାର ସଂଘର୍ଷପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନଶୈଳୀକୁ ମୁଁ ଗପ ମାଧ୍ୟମରେ ପରିପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ସବୁବେଳେ ଚେଷ୍ଟା କରିଥାଏ। ଏଥିସହିତ ଶିକ୍ଷା ହେଉ ଅବା ଲେଖାଲେଖି ମାଧ୍ୟମରେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ କିଛି ଭଲ କଥା ଶିଖାଇବାର ପ୍ରୟାସ ମୋର ସର୍ବଦା ରହିଥାଏ।