ପିଲାଦିନ: ଯାଜପୁର ଜିଲା ନୀଳାଦେଇ ପୁରରେ ମୋ ଗାଁ। ସେଇ ଗାଁରେ ଅଛି ମୋର ଅନେକ ସ୍ମୃତି। ପିଲାଦିନେ ମୁଁ ଗାଁ ଆମ୍ବ ତୋଟାରୁ ଆମ୍ବ ତୋଳୁଥିଲି, ଅନ୍ୟ ବାଡିରୁ ପିଜୁଳି, କୋଳି ଚୋରି କରୁଥିଲି। ହେଲେ ଏସବୁ କରିବାବେଳେ ମୁଁ କେବେ ଧରାପଡିନି। ସତରେ ପିଲାଦିନ ଥିଲା ଭାରି ସୁନ୍ଦର।
କଳା ପ୍ରତି ଥିଲା ଦୁର୍ବଳତା: ମୋର ମନେ ଅଛି ଛୋଟବେଳେ ଆମ ଘରେ ଗୋଟେ ଫିଲିପ୍ସ ଟେପ୍ ରେକର୍ଡର ଥିଲା ତାକୁ ବଜେଇ ମୁଁ ନାଚୁଥିଲି। ଆଉ ମମି ଡାଡି ମତେ ବହୁତ ଉତ୍ସାହିତ କରୁଥିଲେ। ବଡ ହେବା ସହ ମୋର ନାଚ, ଗୀତ, ଅଭିନୟ ପ୍ରତି ଦୁର୍ବଳତା ବଢିବାକୁ ଲାଗିଲା। ଷଷ୍ଠ ଶ୍ରେଣୀରେ ମୁଁ ସ୍କୁଲ ଡ୍ୟାନ୍ସ କମ୍ପିଟିଶନ୍ରେ ପ୍ରଥମ ହେଇଥିଲି। ଅଷ୍ଟମ, ନବମ ଶ୍ରେଣୀରେ ବେଷ୍ଟ ଆକ୍ଟର, ବେଷ୍ଟ ଡ୍ୟାନ୍ସର ବି ହେଇଥିଲି। ଯୁକ୍ତ ୨ରେ ପଢାପଢି ପାଇଁ ଏସବୁରୁ ଟିକେ ଦୂରେଇ ଯାଇଥିଲି। କିନ୍ତୁ ଯୁକ୍ତ ୩ ପଢିବାବେଳେ ପୁଣିଥରେ ସେସବୁ ଆରମ୍ଭ ହେଇଗଲା। ଆଉ ଏଇ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଗେଇବା ପାଇଁ ମୁଁ ମୋ ସଙ୍ଗାତ(ବାବୁ) ସହ କଟକକୁ ଚାଲିଆସିଲି। ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଏଟର ସାମ୍ନା ଗଳିରେ ଭଡା ନେଇକି ରହିଲି। ଆଉ କୋରିଓଗ୍ରାଫର ବାବୁ ଭାଇଙ୍କ ପାଖରେ ୩ ମାସ ଡ୍ୟାନ୍ସ ଶିଖିଲି।
ପ୍ରଥମ ବ୍ରେକ୍: ୨୦୦୮ରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପବିତ୍ର ନାୟକ ମତେ ଆଲ୍ବମ୍ରେ ପ୍ରଥମ ବ୍ରେକ ଦେଲେ। ଏହାପରେ ଅନେକ ଆଲବମ୍ ଅଫର୍ ଆସିଥିଲା। ଆଉ ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ହିଟ୍ ଆଲ୍ବମ୍ କରିଚାଲିଲି। ୨୦୧୧ରେ ପ୍ରଡ୍ୟୁସର ଅନାମ ଚରଣ ସାହୁ ମତେ ଫିଲ୍ମରେ ପ୍ରଥମ ବ୍ରେକ ଦେଇଥିଲେ। ଫିଲ୍ମଟି ଥିଲା ‘ମନ ମୋର ପ୍ରଜାପତି’।
ଗୋଟେ ଟେକ୍ରେ ଓକେ: ମୁଁ ସିନେମାରେ କ୍ୟାରିୟର ଆରମ୍ଭ କରିବାବେଳେ ନେଗେଟିଭ୍ ରିଲ୍ରେ ରେକର୍ଡ ହେଉଥିଲା। ସେଇ ରିଲ୍ ରୋଲିଂ ହେଇ ରେକର୍ଡ ହେବାବେଳେ ଖୁବ୍ ଜୋର୍ରେ ଘଡ ଘଡ ଶବ୍ଦ ହେଉଥିଲା। ସେତେବେଳେ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଉଥିଲା ଯେମିତି ବି ହେଉ ଅଳ୍ପ ଟେକ୍ରେ ସିନ୍ ଓକେ ହେବ। କାରଣ ଯେତେଥର ଭୁଲ ହେବ ରିଲ୍ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ପ୍ରଡ୍ୟୁସର୍୍ଙ୍କର କ୍ଷତି ହେବ। ତେବେ ସୌଭାଗ୍ୟବଶତଃ ମୋର ପ୍ରଥମ ଫିଲ୍ମର ପ୍ରଥମ ସିନ୍ ଗୋଟେ ଟେକ୍ରେ ଓକେ ହେଇଯାଇଥିଲା।
ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର କରିବି ଅନ୍ୟଭାଷାର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର
ଓଲିଉଡ୍ର ୧୧ ବର୍ଷ କ୍ୟାରିୟର ଭିତରେ ମୁଁ ୨୫ଟି ସିନେମା କରିସାରିଲିଣି। ସେଥିରୁ ୨୦ଟି ରିଲିଜ୍ ହେଇସାରିଥିବାବେଳେ ୫ଟି ରିଲିଜ୍ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛି। ସେଗୁଡିକ ହେଲା- ‘ଏଇ ବୋଧେ ଭଲ ପାଇବା’, ‘ଧଡକନ୍ରେ ତୁ’, ‘ଅଟୋଗ୍ରାଫ’, ‘କେମିତି ଭୁଲିବି ମୁଁ’ ଓ ‘ଆଇନା କେବେ ମିଛ କହେନା’। ତା’ଛଡା ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ତେଲୁଗୁ ଓ ବଙ୍ଗଳା ଫିଲ୍ମରେ ବି କାମ କରିବାକୁ ଯାଉଛି।
ଗଡ୍ ଫାଦର୍: ‘ଚାନ୍ଦ ନା ତୁମେ ତାରା’ର ପ୍ରଡ୍ୟୁସର୍ ଚିତ୍ତ ଭାଇ ସିନେମା ଇଣ୍ଡଷ୍ଟ୍ରିରେ ମୋର ଗଡ ଫାଦର୍।
ବେଶି କମ୍ଫର୍ଟେବଲ : ଅଭିନେତ୍ରୀ ଲିପିଙ୍କ ସହ କାମ କରିବାରେ ମୁଁ ବେଶି କମ୍ଫର୍ଟେବଲ।
ଇଛା ଅଛି: ବହୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ସହ କାମ କରିସାରିଲିଣି। ହେଲେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ସୁଂଧାଶୁ ମୋହନ ସାହୁ, ଅଶୋକ ପତିଙ୍କ ପରି ଟ୍ୟାଲେଣ୍ଟେଡ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ସହ କାମ କରିବାର ସୁଯୋଗ ଏଯାଏଁ ମିଳିନି। ତେଣୁ ତାଙ୍କ ସହ କାମ କରିବାକୁ ମୋର ବହୁତ ଇଛା ଅଛି।
ଆକ୍ଟର ନ ହୋଇଥିଲେ: ଆକ୍ଟର ନ ହେଇଥିଲେ ଏୟାରଫୋର୍ସ ଅଫିସର୍ ହୋଇଥାନ୍ତି।
ଅବସର ସମୟରେ
ମୁଁ ତବଲାରେ ଗ୍ରାଜୁଏଟ୍। ଅବସର ସମୟରେ ତବଲା ବଜାଇବା, ଗୀତ ଗାଇବାକୁ ଭଲ ପାଏ। ଏମିତିକି ଦୁଇଟି ଫିଲ୍ମରେ ଗୀତ ଗାଇସାରିଛି।
ଲକି ଚାର୍ମ
ସ୍ତ୍ରୀ ତନୁଜା ମୋର ଲକି ଚାର୍ମ। ସେ ଆସିବା ପରେ ମତେ ଅନେକ ଫିଲ୍ମର ଅଫର୍ ମିଳିଛି। ଫିଲ୍ମ ପ୍ରଡ୍ୟୁସର୍ ବି ହେଇପାରିଛି।
ସ୍ତ୍ରୀ ମୋର ଭାରି ଅଣ୍ଡରଷ୍ଟାଣ୍ଡିଙ୍ଗ
ତନୁଜା ମୋର ସବୁଠୁ ଭଲ ବନ୍ଧୁ। ସେ ଜାଣେ କାମ କରିବାବେଳେ ମତେ ଅଭିନେତ୍ରୀଙ୍କ ସହ କ୍ଲୋଜ ହେବାକୁ ପଡିବ। ତେଣୁ ସେ କେବେବି ଏସବୁକୁ ନେଇ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଏନା। ତା’ଛଡା ସେ ନିଜେ କହେ ଯେ, କୋ ଆର୍ଟିଷ୍ଟ ସହ ଯେତେ ଭଲ ବଣ୍ଡିଂ ରହିବ ଅନ୍ସ୍କ୍ରିନ୍ରେ କେମେଷ୍ଟ୍ରି ସେତେ ଭଲ ଲାଗିବ। ଏହାବାଦ୍ ମୁଁ ବି କାମକୁ କାମ ଜାଗାରେ ରଖେ। ଆଉ ଘରକୁ ଗଲେ ପୁରାପୁରି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ତନୁଜା ଓ ମୋ ପୁଅର ହେଇଯାଏ।
ଶପିଂ କରିବାକୁ ଭଲ ପାଏ
ଶପିଂ କରିବାକୁ ମତେ ଏତେ ଭଲ ଲାଗେ ଯେ, ଯଦି କେହି କହିବେ ବର୍ଷକ ୩୬୫ ଦିନ ଶପିଂ କରିବାକୁ। ମୁଁ ଖୁସିରେ କରିପାରିବି। ହେଲେ ପୁଅ ହେବା ପରଠାରୁ ନିଜକୁ ଟିକେ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରୁଛି। ତା’ଛଡା ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ବି ଶପିଂ କରିବା ଓ ବଦ୍ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବାରେ ମତେ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରୁଛି।
ପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ
ଚିକେନ୍ର ସବୁ ଆଇଟମ୍ ମତେ ଭଲ ଲାଗେ। ତା’ଛଡା ମୁଁ ଭଲ କୁକ୍ ବି। ଲକ୍ଡାଉନ୍ବେଳେ ବହୁତ ଭଲ ଭଲ ଆଇଟମ୍ ତିଆରି କରି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଖୁଆଇଛି।
ବୁଲିବାକୁ ଭଲ ପାଏ
ବୁଲାବୁଲି କରିବାକୁ ମତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ। ଛୁଟି ମିଳିଲାମାନେ ଆମେ ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିପଡୁ। ଓଡିଶାରେ ପୁରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଧାମ ମୋର ପ୍ରିୟ ସ୍ଥାନ।
ଫିଟ୍ ରହିବା ପାଇଁ
ନିଜକୁ ଫିଟ୍ ରଖିବା ପାଇଁ ମୁଁ ରେଗୁଲାର୍ ଓ୍ବାର୍କଆଉଟ୍ କରେ। ରାତିରେ କମ୍ ଖାଏ। ଆଉ ସମୟ ମିଳିଲେ ସାଇକେଲିଂ କରେ।
ଡ୍ରିମ୍ ରୋଲ୍
ଡ୍ରିମ୍ ରୋଲ୍ ପୋଲିସ୍ ଅଫିସର୍ କିମ୍ବା ଆର୍ମି ଅଫିସର୍ ହେବା।
-ଶିବାନୀ ମହାନ୍ତି