ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶର ଦେଓବନ୍ଦଠାରୁ ୫ କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ଏକ ଏକରି ଗାଁ ଅଛି, ଯାହାକୁ ନେଇ ସବୁଆଡେ ଚର୍ଚ୍ଚା ହେଉଛି। ମାଙ୍ଗାଲୋର ରୋଡରେ ଥିବା କାଳୀ ନଦୀ କୂଳରେ ଅବସ୍ଥିତ ମିରାଗପୁର ଗାଁ ଏହାର ବିଶେଷ ଜୀବନଶୈଳୀ ଏବଂ ସ୍ବଭାବିକ୍ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ। ୫୦୦ ବର୍ଷଧରି ଏହି ଗ୍ରାମବାସୀ ଆମିଷ ଓ ନିଶାଦ୍ରବ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରୁ ନାହାନ୍ତି। ୧୦ ହଜାର ଜନସଂଖ୍ୟା ବିଶିଷ୍ଟ ମିରାଗପୁର ଗ୍ରାମବାସୀ ଧୂମପାନ କରୁ ନ ଥିବା ଗାଁର ତାଲିକାରେ ରହିଛନ୍ତି।
କୁହାଯାଏ ଯେ, ପ୍ରାୟ ୫୦୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ବାବା ଗୁରୁ ଫାକିରା ଦାସ ଏହି ଗାଁକୁ ଆସିଥିଲେ। ସେ ଗାଁର ଲୋକଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ଯଦି ସେ ନିଶା ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପ୍ରତିଶୋଧପରାୟଣ ପଦାର୍ଥ ତ୍ୟାଗ କରନ୍ତି, ତେବେ ଗାଁ ଖୁସି ଏବଂ ସମୃଦ୍ଧ ହେବ। ୧୭ ତମ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଏଠାକାର ଲୋକମାନେ ଏହି ପରମ୍ପରାକୁ ଅନୁସରଣ କରୁଛନ୍ତି।
ଏ ନେଇ କିଛି ଯୁବକ ମଧ୍ୟ ବିଶେଷ ଅବଦାନ ରହିଛି। ଗାଁର ଲୋକମାନେ ଏହାକୁ ବାବାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ବୋଲି ବିବେଚନା କରନ୍ତି। ଗାଁର ଲୋକମାନେ କହିଛନ୍ତି, ଇଣ୍ଡିଆ ବୁକ ଅଫ ରେକର୍ଡରେ ଗାଁର ନାମ ପଞ୍ଜୀକରଣ କରିବା ଏକ ବଡ଼ ସଫଳତା।
ଏଠାରେ ବାବା ଗୁରୁଙ୍କ ସମାଧି ଅଛି ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ଏକ ବଡ଼ ମେଳା ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥାଏ। ଏହି ଅବସରରେ ଗ୍ରାମବାସୀ ସମ୍ପର୍କୀୟମାନଙ୍କୁ ନିଜ ଘରକୁ ଡାକନ୍ତି। ଏହି ଦିନ ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଦେଶୀ ଘିଅରେ ତିଆରି ହୋଇଥାଏ।
ଯେତେବେଳେ ଇଣ୍ଡିଆ ବୁକ ଅଫ ରେକର୍ଡରେ ଗାଁର ନାମ ରେକର୍ଡ କରାଯାଇଥିଲା ଗାଁ ଲୋକଙ୍କ ଖୁସି ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହୋଇଥିଲା। ଗାଁରେ ଲୋକଙ୍କ ଡ୍ରଗ୍ସମୁକ୍ତ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ମଧ୍ୟ ରହିଛି। ଗାଁର ଯୁବକମାନେ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଏହା ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଗର୍ବର ବିଷୟ।
