ପ୍ରତିଦିନ ଶରୀରର ସାଧାରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଜାରି ରଖିବା ଲାଗି ଫ୍ୟାଟ ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ। ଶରୀରର ଆବଶ୍ୟକତା ପୂରଣ ଲାଗି ପ୍ରତିଦିନ ଖାଦ୍ୟରେ ଚାମୁଚେ ଗୁଆଘିଅ ସାମିଲ କଲେ ସୁଫଳ ମିଳିଥାଏ। ଏହା କର୍କଟ ଆଶଙ୍କା ଦୂର କରେ। ଗୁଆଘିଅ ଖାଇବା ଦ୍ୱାରା ହାର୍ଟ ସମସ୍ୟାରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳେ। ଗୁଆଘିଅ ରକ୍ତରେ ଏଚ୍ଡିଏଲ ସ୍ତର ବୃଦ୍ଧି କରିଥାଏ। ଯାହାକି ହାର୍ଟ ଆଟାକ୍ ଆଶଙ୍କା କମ୍ କରେ। ଗୁଆଘିଅ କର୍କଟ ରୋଗ ସୃଷ୍ଟିକାରୀ କାର୍ସିନୋଜେନକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିବା ଲାଗି ଏକ ପ୍ରକାର ଏନ୍ଜାଇମ୍ ତିଆରି କରିଥାଏ। ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ କାର୍ସିନୋଜେନକୁ କ୍ରିୟାଶୀଳ କରୁଥିବା ତତ୍ତ୍ୱକୁ ଗୁଆଘିଅ ହ୍ରାସ କରେ। ଏନ୍ଡିଆରଆଇର ଆନିମଲ ବାୟୋକେମିଷ୍ଟି ବିଭାଗର ଗବେଷକ ଲିଭର କ୍ୟାନସର ଉପରେ ଘିଅ ଓ ସୋୟାବିନର ପ୍ରଭାବ ସମ୍ପର୍କରେ ଗବେଷଣା କରିଥିଲେ। ମୂଷା ଶରୀରରେ ଏହାର ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇଥିଲା। ସୋୟାବିନରେ କ୍ୟାନସର ପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତି ରହିଛି। ଗବେଷକ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଥିଲେ ମୂଷା ଶରୀରରେ ଗୁଆଘିଅ ସୋୟାବିନ୍ ତୁଳନାରେ ଅଧିକ ଭଲ କାମ କରିପାରୁଛି। ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ଗୁଆଘିଅ ସେଲପୋଲିଫେରେସନ୍ ପାଇଁ ଦାୟୀ ଜିନ୍ ହ୍ରାସ କରିବା ସହ ସେଲ ଆପୋଟୋସିସକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଥିବା ଜିନ୍ ବୃଦ୍ଧି କରିବାରେ ସହାୟକ ହେଉଛି। ଗୁଆଘିଅରେ ଥିବା କନ୍ଜୁଗେଟଡ୍ ଲିନୋଲିକ୍ ଏସିଡ୍(ସିଏଲଏ) ମଧ୍ୟ ଭେଜିଟେବୁଲ ଅଏଲ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଉପକାରୀ। ଭେଜିଟେବୁଲ ଅଏଲରେ ଥିବା ଅନସାଚ୍ୟୁରେଟେଡ୍ ଫ୍ୟାଟି ଏସିଡ୍ କେତେକାଂଶରେ ଡିଏନ୍ଏକୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଏ। ମାତ୍ର ଗୁଆଘିଅ ଖାଇବା ଦ୍ୱାରା ଏହା ସୁରକ୍ଷିତ ରୁହେ।