ପୂର୍ବ ଦିଲ୍ଲୀର ମୟୂର ବିହାରର ହନିଫ୍ଉଦ୍ଦିନ୍ ପିଲାଦିନରୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞାକାରୀ ଥିଲେ। ୭ ବର୍ଷ ବୟସରେ ସେ ପିତାଙ୍କୁ ହରାଇଥିଲେ। ମାତ୍ର ତାଙ୍କ ମା’ ହେମା ଅଜିଜ୍ କେବେ ବି ପିତା ନ ଥିବା ତାଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ଦେଇ ନ ଥିଲେ। ଦିଲ୍ଲୀର ଶିବାଜୀ କଲେଜରୁ ସ୍ନାତ୍ତକ ପଢୁଥିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ ବହୁମୁଖୀ ପ୍ରତିଭା ପାଇଁ ସେ ସୁଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନ କରିଥିଲେ। ୭ ଜୁନ୍ ୧୯୯୭ରେ ଭାରତୀୟ ସେନାରେ ଯୋଗଦେଇଥିଲେ। ଏହାର ଠିକ୍ ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ୭ ଜୁନ୍ ୧୯୯୯ରେ କାର୍ଗିଲ୍ ତୁର୍ତ୍ତୁକ୍ ସେକ୍ଟରରେ ପାକିସ୍ତାନୀ ଶତ୍ରୁଙ୍କ ସହ ଯୁଦ୍ଧ କରିଥିଲେ।
ଶହୀଦ୍ କ୍ୟାପ୍ଟେନ୍ ହନିଫ୍ଙ୍କ ସାନଭାଇ ନାଫିସ୍ ବୃତ୍ତିରେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ। ପ୍ରାୟ ୨୦ ବର୍ଷ ତଳର ଏହି ଘଟଣାକୁ ମନେ ପକାଇ ସେ ନିଜ ଭାଇ ପାଇଁ ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି। ନାଫିସ୍୍ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ହନିଫ୍ ଜଣେ ଉତ୍ସାହୀ ଏବଂ ହୃଦୟବାନ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ। ଯଦି ସେ ସେନାରେ ନ ଥାନ୍ତେ ତେବେ ବଡ଼ ସଙ୍ଗୀତକାର ହୋଇଥାନ୍ତେ। କାରଣ ମା’ ହେମା ଜଣେ ହିନ୍ଦୁସ୍ତାନୀ କ୍ଲାସିକାଲ ସିଙ୍ଗର। ତାଙ୍କର ପ୍ରଭାବ ଭାଇ ହନିଫ୍ଙ୍କ ଉପରେ ପଡ଼ିଥିଲା। ତାଙ୍କର ସଙ୍ଗୀତ ପ୍ରତି ଏତେ ଦୁର୍ବଳତା ଥିଲା ଯେ, କାର୍ଗିଲ୍ର ନିଛାଟିଆ ଅଞ୍ଚଳରେ ଥିବା ସାଥୀମାନଙ୍କୁ ବି ସେ ଗୀତ ଗାଇ ଶୁଣାଉଥିଲେ।
ନାଫିସ୍ କହିଛନ୍ତି, ତାଙ୍କ ଜେଜେମା ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ସେନାରେ ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହନିଫ୍ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ସୈନିକ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେବା ପରେ କାରଗିଲ୍ରେ ଯାହା ଘଟୁଥିଲା ଜେଜେମା’ଙ୍କୁ ଚିଠି ଲେଖି ଜଣାଉଥିଲେ। କାରଗିଲ୍ ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ତାଙ୍କ ନିକଟରୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସରି ଯାଇଥିଲା। ତଥାପି ସେ ଶେଷ ନିଶ୍ୱାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ସହ ବିନା ଅସ୍ତ୍ରରେ ଲଢ଼ିଥିଲେ। କାର୍ଗିଲ୍ ଯୁଦ୍ଧରେ ଜିତିବା ପରେ ଭାରତୀୟ ସେନା କାର୍ଗିଲ୍ର ତୁର୍ଫୁକ୍ ସେକ୍ଟରକୁ ହନିଫ୍ଉଦ୍ଦିନ୍ ସବ୍ ସେକ୍ଟର ଭାବେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି। ଖାଲି ଏତିକି ନୁାହେଁ, ହନିଫ୍ଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ପୂର୍ବ ଦିଲ୍ଲୀର ମୟୂର ବିହାର ଫେଜ୍ -୧ ଏବଂ ସ୍କୁଲର ନାମ ତାଙ୍କ ନାମରେ ରଖାଯାଇଛି। ଭାଇ ନାଫିସ୍ କୁହନ୍ତି, ହନିଫ୍ଉଦ୍ଦିନ୍ ନାମରେ ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ଗରିବ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସେ ଏକ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଖୋଲିଛନ୍ତି।
ସୂଚନାଯୋଗ୍ୟ, ଏହି କାରଗିଲ୍ ଯୁଦ୍ଧ ୬୦ ଦିନ ଧରି ଚାଲିଥିଲା। ମେ’ ୧୯୯୯ରୁ ଜୁଲାଇ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ୬୦ ଦିନ ଧରି ଚାଲିଥିଲା। ୨୬ ଜୁଲାଇକୁ ଭାରତରେ କାରଗିଲ୍ ଦିବସ ଭାବେ ପାଳନ କରାଯାଏ। ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ସେତେବେଳେ ୫୨୭ ଯବାନ ଶହୀଦ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୧୪୬୭ ଜଣ ଆହତ ହୋଇଥିଲେ।