ଢାକା,୨୫।୭: ବାଂଲାଦେଶରେ ସଂରକ୍ଷଣକୁ ନେଇ ହିଂସାତ୍ମକ ପ୍ରତିବାଦରେ ୧୦୦ରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ପ୍ରାଣ ହରାଇଛନ୍ତି। ଏଥିମଧ୍ୟରୁ କିଛି ଲୋକ ଅଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ମୃତଦେହକୁ ଚିହ୍ନିବା କଷ୍ଟକର। ମୃତକଙ୍କ ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ତଥାପି ଆଶା କରୁଛନ୍ତି ଯେ ପୁଅ ଫେରିବେ। ବାଂଲାଦେଶୀ ବାସିନ୍ଦା ଅବଦୁର ରଜାକଙ୍କ ପୁଅଙ୍କ ସହ ସମାନ ଘଟଣା ଘଟିଛି। ଅବଦୁର ରଜାକ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି କୁହନ୍ତି, ମୁଁ ମୋ ପୁଅର ବିବାହ ପାଇଁ ଏକ ଝିଅ ଦେଖିବାକୁ ଯାଇଥିଲି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରିବା ପରେ ଜାଣିଲି ଯେ ମୋ ପୁଅ ଏହି ଦୁନିଆରେ ଆଉ ନାହିଁ। ସଂରକ୍ଷଣ ବିରୋଧୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ସମୟରେ ରଜାକଙ୍କ ଏକମାତ୍ର ପୁଅ ହିଂସାର ଶିକାର ହୋଇଥିଲେ।
୨୭ ବର୍ଷୀୟ ହସିବ ଇକବାଲ ଏକ ଘରୋଇ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ କାମ କରୁଥିଲେ। ସେ ନମାଜ ପଢିବା ପାଇଁ ଢାକାର ମୀରପୁର ଅଞ୍ଚଳରେ ନିଜ ଘରୁ ବାହାରିଥିଲେ। ପିତା ରଜାକ କହିଛନ୍ତି, ମୋତେ ମଧ୍ୟ ମୋ ପୁଅ ସହ ନମାଜ ପାଠ କରିବାର ଥିଲା, କିନ୍ତୁ କିଛି ବିଳମ୍ବ ହେତୁ ସେ ଏକୁଟିଆ ମସଜିଦକୁ ଚାଲିଗଲେ। ନମାଜ ପାଠ ପରେ ଘରକୁ ଫେରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଆସି ନ ଥିଲେ। ନମାଜ ପରେ ମୋ ପୁଅର ବିବାହ ପାଇଁ ମୋତେ ଏକ ଝିଅ ଦେଖିବାକୁ ଯିବାକୁ ପଡିଲା, ତେଣୁ ମୁଁ ମସଜିଦରୁ ଘରକୁ ଫେରିବା ପରେ ସେଠାକୁ ଗଲି।
ଇକବାଲ ତିନି ଘଣ୍ଟା ପରେ ମଧ୍ୟ ଘରକୁ ଫେରି ନ ଥିଲେ, ଚିନ୍ତା ବଢିବାରେ ଲାଗିଲା। ସାଢେ ୫ ଘଣ୍ଟା ଖୋଜାଖୋଜି କରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ପୁଅକୁ ମିଳିଲା ନାହିଁ। ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଖବର ଆସିଥିଲା।
