ନୟାଗଡ ଅଫିସ,୫।୨: ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଜାତିର ଶୁଆଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାଲି ଶୁଆ ଭିନ୍ନ । ସାଧାରଣତଃ ଶୁଆମାନେ ଡାଳକୁ ଡାଳ ଉଡି ବୁଲନ୍ତି । ଗଛରେ ବସା ବାନ୍ଧି ରୁହନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ବାଲି ଶୁଆ ବାଲିରେ ସୁଡ଼ଙ୍ଗ କରି ରୁହେ ଓ ଗଛରେ ବସା ବାନ୍ଧି ପାରେ । ବାଲିରେ ସୁଡଙ୍ଗ କରି ରହୁଥିବାବେଳେ ଯିବା ଆସିବାର ଦ୍ୱାର ଭିନ୍ନ । କେତେବେଳେ କେଉଁ ଦ୍ୱାରରେ ଯାତାୟାତ କରେ ତାହା ଜାଣିବା ସହଜ ନୁହେଁ । ବର୍ଷର ୯ମାସ ବାଲିରେ ଓ କେବଳ ବର୍ଷା ଋତୁ ୩ମାସ ଗଛରେ ବସା ବାନ୍ଧି ରୁହେ । ଏଭଳି ଶୁଆ ନୟାଗଡ ଜିଲା ବାଇଶିପଲ୍ଲୀ ଅଭୟାରଣ୍ୟର ଆକର୍ଷଣ । ତେବେ ଧୀରେ ଧୀରେ ସେମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା କମି ଚାଲିଥିବାରୁ ପରିବେଶବିତ୍ମାନେ କ୍ଷୋଭ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି।
ବାଇଶିପଲ୍ଲୀ ଅଭୟାରଣ୍ୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଥିବା ପଡିଆରେ ବାଲିଶୁଆ ଦେଖିବାକୁ ମିଳନ୍ତି । ସେହି ଶୁଆର ଉଚ୍ଚତା ୧୫ରୁ ୨୦ ସେମି ଓ ଲମ୍ବ ୩୦ରୁ ୪୦ ସେମି। ଆଖି ପଛ ପାଖରୁ ଥଣ୍ଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ କଳା ରଙ୍ଗର ପଟି ଚିହ୍ନ ରହିଛି । ଥଣ୍ଟଟି କଳାରଙ୍ଗର ହୋଇଥିବାବେଳେ ଲମ୍ବ ୩ରୁ ୪ସେମି। ଥଣ୍ଟ ତଳ ଭାଗରେ ହଳଦିଆ ଓ ଧୂସର ରଙ୍ଗର ମିଶ୍ରିତ ଅନ୍ୟ ଏକ ଦାଗ ରହିଛି । ଦେହସାରା ଶାଗୁଆ ରଙ୍ଗ ହୋଇଥିବାବେଳେ ଲାଞ୍ଜଟି ନୀଳ ରଙ୍ଗର । ମହୁ, ମହୁମାଛି, ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଶସ୍ୟ ଓ ଛୋଟ କୀଟପତଙ୍ଗ ସେମାନଙ୍କର ଖାଦ୍ୟ ।
ଏନେଇ ପରିବେଶବିତ୍ ସଞ୍ଜୟ ସାହୁ କୁହନ୍ତି, ବାଇଶିପଲ୍ଲୀ ଅଭୟାରଣ୍ୟର ଅନୁକୂଳ ପରିବେଶ ବାଲିଶୁଆକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥାଏ । ଏହା ଏକ ଶୁଭ ସଙ୍କେତ। ହେଲେ ଗତ କିଛିବର୍ଷ ହେବ ବାଲିଶୁଆଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା କମିବାରେ ଲାଗିଛି। ଯାହା ପରିବେଶ ପାଇଁ ବିପଦକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛି । ସେମାନଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରା ନ ଗଲେ ସମୟ ଆସିବ ନୟାଗଡ ଜିଲାରୁ ବାଲିଶୁଆ ବିଲୁପ୍ତ ହୋଇଯିବେ । ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଏବେ ପକ୍ଷୀ ଗଣନା ଚାଲିଛି। ଏଠାରେ ବି ବାଲିଶୁଆ ଗଣନା କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି। ପରିବେଶବିତ୍୍ ସୁବାସ ନାୟକ ଓ ପକ୍ଷୀପ୍ରେମୀ ଗିରିଜା ଶଙ୍କର ମହାପାତ୍ର କୁହନ୍ତି, ମାନବ ସମାଜକୁ ପ୍ରକୃତିର ଉପହାର ବାଲି ଶୁଆ। ବାଇଶିପଲ୍ଲୀ ଅଭୟାରଣ୍ୟର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବୃଦ୍ଧିରେ ବାଲି ଶୁଆଙ୍କ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ରହିଛି । ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ବଂଶବୃଦ୍ଧି ଓ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଇବା ଜରୁରୀ ବୋଲି ଉଭୟ କହିଛନ୍ତି।
ଲୋକନାଥ ମିଶ୍ର