ସରକାର ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ପାଇଁ ଅନେକ ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରିଛନ୍ତି। ହେଲେ ଠିକ୍ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୋଇପାରୁନାହିଁ। ଏଥି ଲାଗି ରାଜନୈତିକ ଦଳର ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ବି ଦାୟୀ। କେବଳ ଆଇନ ଘୋଷଣା ଓ ଲାଗୁ କଲେ ସ୍ବାଧୀନତା ମିଳେ ନାହିଁ। ଏହାକୁ ପାଳନ କରିବା ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ। ସେ ସମୟରେ ସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କ ଅନେକ ସ୍ବପ୍ନ ରହିଥିଲା, ଯାହାକି ଅଧୁରା ହୋଇ ରହିଯାଇଛି। ଦଳିତଙ୍କ ଉନ୍ନତି, ବୈଷମ୍ୟବାଦ ଶେଷ କରିବା, ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଦୂର, ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଶିକ୍ଷା, ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ଉପଲବ୍ଧ କରିବା ଆଦି ଅନେକ ସ୍ବପ୍ନ ରହିଥିଲା। ଅବଶ୍ୟ ଏବେ ରାଜ୍ୟ ଓ ଦେଶ କିଛି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିକଶିତ ହୋଇଛି, ହେଲେ ବାସ୍ତବରେ ସେତେ ନୁହେଁ। ଯାହା ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା ହାସଲ ହୋଇପାରି ନାହିଁ। ଆଜିକାର ସମାଜରେ ଶ୍ରମିକ, ଗରିବ ଖଟିଖିଆଙ୍କ ପାଖରେ ସରକାରୀ ସୁବିଧା ଅପହଞ୍ଚ। ପଡ଼ୋଶୀ ରାଜ୍ୟଠାରୁ ଓଡ଼ିଶା ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପଛୁଆ ହୋଇ ରହିଯାଇଛି। ଏଥିରେ ନିର୍ବାଚିତ ପ୍ରତିନିଧି, ପ୍ରଶାସନିକ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ଆନ୍ତରିକତା ଅଭାବ ଜଣାପଡୁଛି। ତେଣୁ ଆହୁରି ଅନେକ ସ୍ବପ୍ନ ଅଧୁରା ରହିଯାଇଛି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ପ୍ରଫେସର ଡ. ଦୁର୍ଗାପ୍ରସାଦ ନାୟକ।
୧୯୨୪ ଅକ୍ଟୋବର ୧ରେ ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ। ୧୮ ବର୍ଷ ବୟସରେ ସେ ଭାରତ ଛାଡ଼ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ୧୯୪୫ରେ ଏଆଇଏସ୍ଏଫ୍ର ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶା ଶାଖାର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ ସେ। ୧୯୪୬ରେ କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟ ପାର୍ଟିରେ ସଦସ୍ୟତା ଗ୍ରହଣ କରି ପରେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ରାଜନୀତିରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ। ବିଭିନ୍ନ ଟ୍ରେଡ୍ ୟୁନିୟନ ଆନ୍ଦୋଳନର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ। ଶ୍ରମ ଆଇନକୁ ଠିକ୍ ଭାବେ ଜାଣି ସରକାରଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଲଢ଼େଇ କରିଥିଲେ। ବିଭିନ୍ନ ସାମାଜିକ ଓ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକରେ ସଦସ୍ୟ ରହି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ। ଆଲ୍ଲାହାବାଦ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀରେ ଏମ୍କମ୍ ପାସ୍ କରି ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର କଲେଜ ସହ ବିଭିନ୍ନ କଲେଜରେ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରିଛନ୍ତି। ସୋନପୁର କଲେଜରୁ ୧୯୮୨ରେ ଅବସର ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ୧୯୭୬ରେ ଇସକପ୍ ଓ ଶାନ୍ତି ସଂହତି ପରିଷଦରେ ପ୍ରତିନିଧି ଭାବେ ଦେଶ ବାହାରେ ସୋଭିଏତ୍ ୟୁନିୟନ ଓ ହଙ୍ଗେରି ବୈଠକରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ।
