ନୟାଗଡ଼ ଅଫିସ,୨୧।୪ଆଦିବାସୀଙ୍କ ବିକାଶ ଲାଗି ସରକାର ଯୋଜନା ପରେ ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଛନ୍ତି। ହେଲେ ଆଦିବାସୀଙ୍କ କ’ଣ ଉନ୍ନତି ହେଉଛି, ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନ ଜୀବିକା କାହିଁକି ବଦଳୁନି। କ’ଣ କରାଗଲେ ସେମାନେ ସମାଜର ମୁଖ୍ୟସ୍ରୋତରେ ସାମିଲ ହୋଇ ପାରିବେ ସେନେଇ କରାଯାଉନି ସମୀକ୍ଷା। ଆଉ ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ସମୀକ୍ଷା ସେମାନଙ୍କୁ ବିକାଶର ସ୍ବାଦ ଚଖାଇ ପାରୁନି। ଏଣୁ ବଦଳି ପାରୁନି ନୟାଗଡ଼ ଜିଲା ଓଡ଼ଗାଁ ବ୍ଲକ ବାଣ୍ଠପୁର ପଞ୍ଚାୟତ ନେପାଳ ଗାଁର ଚିତ୍ର। ସ୍ବାଧୀନତାର ୭୬ବର୍ଷ ପରେ ବି ନେପାଳ ଗାଁରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ନାହିଁ। ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲେ ଖୋଜା ପଡେ ଡିବିରି ଆଲୋକ। ଗାଁରେ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପାଠପଢ଼ା ସ୍ବପ୍ନ। ଏଠାର ଆଦିବାସୀଙ୍କ ପାଇଁ ଉର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଯୋଜନା କାହିଁକି ଫଳପ୍ରଦ ହେଉ ନାହିଁ ସେନେଇ କାରଣ ଖୋଜା ଯାଉ ନାହିଁ। ସରକାରୀ କଳର କେଉଁଠି ନଁା କେଉଁଠି ତ୍ରୁଟି ଗାଁର ବାସିନ୍ଦାଙ୍କୁ ପଛକୁ ନେବାରେ ଲାଗିଛି।
ଗାଁର ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଧାନ କୁହନ୍ତି, ସରକାରଙ୍କ ମାଳ ମାଳ ଯୋଜନା ଆମ ଗାଁରେ ଅପହଞ୍ଚ କାହିଁକି। ମୋ ଗାଁରେ ୬୦ ପରିବାର ରହୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ୪ରୁ ୫ ପରିବାର ଆବାସ ଯୋଜନାରେ ଘର କରିଛନ୍ତି। ଅନ୍ୟମାନେ ଘର କରିି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି। ସରକାର ଦେଉଥିବା ଅନୁଦାନରେ ଘର ନିର୍ମାଣ କରିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ। ଟଙ୍କା ଆମ ପାଖରେ ନ ଥିବାରୁ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟାଦେଶ ପାଇବି କାମ କରି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି। କେତେଜଣ ଲୋକ କାମ ଆରମ୍ଭ କରିଲେ ବି ଠିକ୍ରେ ବିଲ୍ ପାଉ ନାହାନ୍ତି। ଏକାଧିକ ଲୋକଙ୍କ ଘର ଅଧାପନ୍ତରିଆ ହୋଇ ପଡି ରହିଛି। ଏଣୁ ଘର ତିଆରି କରିବାର ଆଶା ଛାଡି ଭଙ୍ଗା ଘରେ ବିତୁଛି ଆମ ଜୀବନ। ସରକାର ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଅସୁବିଧା ବୁଝି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି। ସେହିପରି କେତେଜଣ ଲୋକଙ୍କ ଜବ୍କାର୍ଡ ଅଛି। ଅଥଚ କାମ ଠିକ୍ରେ ମିଳୁନି। ଯେଉଁ କାମ ମିଳୁଛି ତାହା ସବୁବେଳେ ନୁହେଁ।ଏପରିକି ଆମେ ଗୃହ ପାଳିତ ପ୍ରାଣୀ ରଖୁଛୁ। ହେଲେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଗୁହାଳ ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ଅର୍ଥ ମିଳୁନି। ଏହି ଯୋଜନାରେ ଅନୁଦାନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଜାଣିନୁ। ଆମକୁ ଦାରିଦ୍ର ଓ ନିରକ୍ଷରତା ଦାଉ ସାଧୁଛି। ଗୁମାନ ପ୍ରଧାନ କୁହନ୍ତି, ଆମ ଗାଁକୁ ଯିବାକୁ ରାସ୍ତା ନାହିଁ। ସରକାରଙ୍କର ଏମ୍ଜିଏନ୍ଆରଇଜିଏସ୍, ଗୋପବନ୍ଧୁ ଗ୍ରାମୀଣ ଯୋଜନା କାହା ପାଇଁ। ବାପ ଜେଜେ ଅମଳରୁ ରହୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆମ ନଁାରେ ଜଙ୍ଗଲ ଜମି ପଟ୍ଟା ହୋଇ ପାରୁନି। ବାହାର କେତେଜଣ ଲୋକ ଆସି ଆମଗାଁର ଜମିକୁ ଆକ୍ତିଆର କରି ଚାଲିଛନ୍ତି। ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମ ପିଲାମାନେ ହଇରାଣ ହେବାକୁ ପଡୁଛି। ଗାଁରେ ସ୍କୁଲ ଓ ଅଙ୍ଗନୱାଡି କେନ୍ଦ୍ର ନାହିଁ। ସରକାର ସ୍କୁଲ କରିବେ କ’ଣ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲିଛନ୍ତି। ଆମ ଗାଁରେ ଆଉ ନୂଆ ସ୍କୁଲ ହେବା ନେଇ ଆମେ ଦାବି କରୁ ନାହୁଁ। ଆମ ପିଲା ୭ରୁ ୧୦ କିମି ଯାଇ ପାଠ ପଢ଼ିବା ସମ୍ଭବ ହେଉ ନାହିଁ। ପୁଣି ଗାଁକୁ ମୋବାଇଲ ନେଟୱାର୍କ ଆସୁନି। ତ୍ରିନାଥ ପ୍ରଧାନ କୁହନ୍ତି,ଗାଁରେ ଲାଇନ ନାହିଁ। ଜଙ୍ଗଲରେ ଡିବିରି ଜଳିବା ପାଇଁ କିରୋସିନ ମଧ୍ୟ ମିଳୁନି। ସୋଲାର ଲାଇଟ୍ କେତେବେଳେ ଜଳେ, ନ ହେଲେ ନାହିଁ। ବଣ ଜଙ୍ଗଲରେ ହିଂସ୍ର ଓ ସରିସୃପ ଭୟ ଥିବାବେଳେ ବିନା ଲାଇଟରେ ଚଳିବା କାଠିକର ପାଠ। ସେହିଭଳି ଚାଷ ଜମି କହିଲେ ମୁଣ୍ଡିଆ ଜମି। ଏଥିରେ ବାଇଗଣ ଭଲ ହୁଏ। ହେଲେ ହାତୀ ଫସଲ ନଷ୍ଟ କରୁଛି। ଭିକାରୀ ପ୍ରଧାନ କୁହନ୍ତି, ଆଦର୍ଶ ଗାଁ ଏବଂ ଏମ୍ପି ଓ ବିଧାୟକଙ୍କ ପାଣ୍ଠିରେ ପାଇଲଟ ପ୍ରୋଜେକ୍ଟ ବିଭିନ୍ନ ଗାଁରେ ହେଉଛି। ହେଲେ ଆମ ଗାଁକୁ କେହି ଦୃଷ୍ଟି ଦେଉ ନାହାନ୍ତି। ଆମ ଗାଁକୁ ସରକାରୀ ବାବୁମାନଙ୍କ ପାଦ ପଡୁନି। ପୁଣି ନେତାଙ୍କ କଥା ନ କହିବା ଭଲ। ସରକାର ବିକାଶ ଚାଲିଛି ବୋଲି ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟୁଛନ୍ତି। ହେଲେ ଆମେ ରହି ଯାଇଛୁ ପଛୁଆ ହୋଇ। ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତାର ୭୬ ବର୍ଷ ପରେବି ବିକାଶର ସ୍ବାଦ ଚାଖି ପାରିଲୁ ନାହିଁ ବୋଲି କ୍ଷୋଭର ସହ କହିଛନ୍ତି। ନୂଆ ଜିଲାପାଳ ଆମ ଗାଁକୁ ଟିକିଏ ଧ୍ୟନ ଦେଲେ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି।