ଡ. ଗୌରହରି ରାଉତ
କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରେ ସଚ୍ଚୋଟତା ଦେଖାଉଥିବା ବାବୁମାନେ ଏ କନାଚୋରି ଅଭ୍ୟାସରୁ ମୁକୁଳି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ। ଏହା ଏକ ସ୍ବାଭାବିକ କଥା। ନିଜ ଗାଡ଼ିରୁ କନାଟିଏ ଚୋରି ହେଲେ ବାବୁଙ୍କର ଆଉ ଚାରା କ’ଣ? ଅଗତ୍ୟା କାହାର ନା କାହାର ଗାଡ଼ିରୁ ସେ କନା ଉଠାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେବେ; ଏହା ଦୋଷାବହ କି? କେଜାଣି ସମ୍ବିଧାନର ନିୟମ କାନୁନ ଭିତରେ ଏହା ଯାଏ କି ନା! ଏଠି ଆଉ ଗୋଟେ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଆଡ଼କୁ ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ନେଉଛୁ। ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କର ଖୋଇ ହେଲା- ନିଜ ପକେଟ୍ରେ କଲମ ନ ଥିଲେ ଆଉ କେଉଁ ଶିକ୍ଷକ ବନ୍ଧୁ କିମ୍ବା ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀଙ୍କ କଲମ ମାଗିଆଣି ଲେଖୁଲେଖୁ ଅଜାଣତରେ ସେ କଲମଟି ନିଜ ବାମ ପାଖ ଛାତି ପକେଟରେ ଗୁଞ୍ଜି ହୋଇଯାଏ, ଯେ କେହି ନ ମାଗିଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶିକ୍ଷଙ୍କ ପକେଟରୁ ଆଉ ତାହା ବାହାରେ ନାହିଁ। ଘରେ ଯାଇ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ କାହାର କଲମଟିଏ ରହିଯାଇଛି ନିଜ ପକେଟରେ- ତାହା ବି ତାଙ୍କର ମନେ ନ ଥାଏ। ସେହିପରି ନିଜ କଲମ ବି କେତେବେଳେ ଆଉ କେଉଁ ଶିକ୍ଷକ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ଆଉ ଫେରେନି। ଶିକ୍ଷକଙ୍କର ଏ ପ୍ରକାର ପର କଲମ ହାତେଇବା ବିରୋଧରେ ଯେମିତି କିଛି କାନୁନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ, ସେମିତି ବାବୁଙ୍କର ଏଭଳି କନାଚୋରି ବିପକ୍ଷରେ କିଛି କଟକଣା ନାହିଁ। ଧରାଯାଉ ଗାଡ଼ିରୁ ଚୋରି ହୋଇଯାଇଥିବା କନାର ମାଲିକ ଥାନାରେ ଏଫ୍ଆଇଆର ଦେଲେ, ଥାନାବାବୁ କ’ଣ ଏଭଳି ମାମଲାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ଛାନ୍ଭିନ୍ ଆରମ୍ଭ କରିବେ? ସିନେମା ହଲ୍ର ପାର୍କିଂସ୍ଥଳୀ, ଯାତ୍ରା ଓ ମେଳାର ପାର୍କିଂସ୍ଥଳୀ, ମାର୍କେଟ ପ୍ଲେସର ପାର୍କିଂସ୍ଥଳୀ ଏବଂ ସର୍ବୋପରି ବସ୍ଷ୍ଟାଣ୍ଡ/ ଷ୍ଟେଶନ୍ର ପାର୍କିଂସ୍ଥଳୀରେ ଏଭଳି ଚୋରି ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି।
ସୁତରାଂ କହିବା ବାହୁଲ୍ୟ- ଏ କନାଚୋରି ଘଟଣା ଆମ ମେଟ୍ରୋ ସହରମାନଙ୍କର ଏକ ସାଧାରଣ ଘଟଣା ହୋଇଗଲାଣି। ଦୁଇଚକିଆ ଯାନର ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନରେ ଏ କନାଚୋରି ଚାଲିଥିଲେ ବି ନା ଏଥିପାଇଁ ଗାଡ଼ି ଜଗୁଆଳି କିଛି କରିପାରେ ନା ପୁଲିସ ବାବୁମାନେ କିଛି କରିପାରନ୍ତି। ପୁରୁଣା/ପାମ୍ପରା କନାର ମହତ୍ତ୍ୱ ଜାଣିଲେ ତ? ଅଳିଆଗଦାରେ ଫୋପଡ଼ା ହେବା ଯୋଗ୍ୟ ଏ କନାସବୁ ଯେତେବେଳେ ଦୁଇଚକିଆ ଯାନରେ ସ୍ଥାନ ପାଆନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ଗଉଁ ବଢ଼ିଯାଏ। କୋଟ୍ ଟାଇ ପିନ୍ଧିଥିବା ବାବୁମାନେ ଯେତେବେଳେ ଆଗପଛ, ବାଏଁ ଡାଏଁ ଦେଖି ଆଉ କାହା ଗାଡ଼ିରୁ ତାକୁ ସାଦରେ ଉଠାଇ ନିଅନ୍ତି, କନା ଖଣ୍ଡକର ଛାତି କୁଣ୍ଢେମୋଟ ହୋଇଯାଏ। ଯା’ ହେଉ କେଉଁ ଅଳିଆଗଦାକୁ ଯାଇଥା’ନ୍ତା, ସେଠି ପୋଡ଼ା ଯାଇଥା’ନ୍ତା କି ପୋତା ଯାଇଥାନ୍ତା। ହେଲେ ଏତେ ବଡ଼ବଡ଼ ବାବୁମାନେ ଯେତେବେଳେ ତା’ ଉପରେ ଲୋଭ ଦୃଷ୍ଟି ପକାଉଛନ୍ତି ଏହା କି କମ୍ କଥା?
ଆପଣ ନିଜେ ଭେଜା ଖଟେଇ କୁହନ୍ତୁ ତ କନାର ମହିମା ଅପାର ନା ନାହିଁ? ଏମିତି ଗୋଟେ ଘଟଣା ଆମର ମନେପଡ଼ୁଛି। ବର୍ଷାମାଡ଼ରେ ଓଦା ହୋଇଥିବା ଗାଡ଼ି ପୋଛିବାକୁ ଯେତେବେଳେ ଗାଡ଼ିରେ ଗେଞ୍ଜିଥିବା କନା ଆମେ ଖୋଜୁ, ତାହା ଆଉ ନ ମିଳେ। ତହୁଁ କରିବୁ କ’ଣ? ସବୁ ଗାଡ଼ିକୁ ଅଣ୍ଡାଳି ଅଣ୍ଡାଳି ଗଲା ବେଳକୁ ଦଶ ବାରଟା ଗାଡ଼ି ପରେ ଅନ୍ୟ ଏକ ଗାଡ଼ିରୁ ତାହା ଆମେ ଠାବକଲୁ ଓ ଆମ କନାକୁ ସେଠୁ ଆଣିଲୁ। ଏଭଳି ବାବୁମାନଙ୍କୁ ଆପଣ କ’ଣ କହିବେ? ଏମିତି କେତେଥର ଆମେ କନାଚୋରିର ଶିକାର ହେଇଛୁ। ଗାଡ଼ି ପୋଛିବାକୁ ଆମ ଦୁଇଚକିଆ ଯାନରେ ଯେତେ କନା ରଖିଲେ ବି କେଉଁ ଗହଳିଆ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନରେ ତାହା ଚୋରି ହୋଇଯାଇଥାଏ ଯେ ଅସଲ ସମୟରେ ମିଳେନି। ତହୁଁ ଆମେ ଆର କୌଶଳକୁ ଆପଣେଇ ଗାଡ଼ିଟିକୁ ଚକ୍ ଚକ୍ କରୁ। ଏ ଚୋରି କର୍ମଟା ଧର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଅପରାଧ ନୁହେଁ। ମୋ ଗାଡ଼ିର କନା କେହି ଚୋରି କଲେ ମୁଁ କିଆଁ ଛାଡ଼ିବି? ସୁତରାଂ ଆଉ କାହା ଗାଡ଼ି ଅଣ୍ଡାଳିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନଇଲେ ଗାଡ଼ି ଅପରିଷ୍କାର, ତା’ ସହ ସାହେବୀ ପୋଷାକ ବି ଅସନା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଛି।
ଯାହା ତ ଥିଲା, ହେଲେ ଆଜିକାଲିର ସ୍ବଚ୍ଛତା ମିଶନ୍ରେ କନାର ମହତ୍ତ୍ୱ ଆହୁରି ବଢ଼ିଯାଇଛି ଆଜ୍ଞା। ଯେତେବେଳେ ଚାରିଆଡ଼େ ସ୍ବଚ୍ଛତାର ହୁରି ପଡ଼ିଛି, ସେତେବେଳେ ଏଇ ପାମ୍ପରା କନାର ଚାହିଦା ବି ବଢ଼ିଛି। ସ୍ବଚ୍ଛ ଯାନ ଆଉ ସ୍ବଚ୍ଛ ପୋଷାକ ପାଇଁ ଏବେ ଏହା ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପଡ଼ିଛି। ହେ ବାବୁମାନେ, ଗାଡ଼ିରେ ତୁମେ ଯେତେ କନା ରଖିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ଚୋରି ହେବ ଇଁ ହେବ। ଏ ଚୋରି ପାଇଁ ଥାନାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି କୋର୍ଟ କଚେରି କେଉଁଠି ହେଲେ କାନୁନ ନାହିଁ। ତେଣୁ ତୁମର କନା ଖଣ୍ଡେ କେହି ନେଇଗଲେ ତୁମେ ବି ଆଉ କାହା ଗାଡ଼ି ଉଣ୍ଡି ସେଠୁ କନାଟିଏ ଚୋରିକର। ଆମ ଗାଡ଼ି ପରିଷ୍କାର ହେବା ଦରକାର, ପୋଷାକ ପରିଷ୍କାର ହେବା ଦରକାର।
ଏଥର ମୁଣ୍ଡ ଥୟ କରି କହିଲେ, ସତରେ କ’ଣ କେବେ ଆପଣଙ୍କ ଦୁଇଚକିଆ ଯାନରୁ କନା ଚୋରି ହେଇନି? ଆପଣ ବି କ’ଣ ନିଜ ଗାଡ଼ି ପୋଛିବାକୁ କେବେ ଆଉ କାହା ଗାଡ଼ିରୁ କନା ଚୋରି କରିନାହାନ୍ତି? ନିୟମ କରି ରାଣପକାଇ କୁହନ୍ତୁ ତ !
୮୨୦, ପ୍ରଶାନ୍ତି ବିହାର,
ଭୁବନେଶ୍ୱର
ମୋ: ୮୭୬୩୮୫୩୨୪୪