ଚଣ୍ଡିଖୋଲ, ୨୩ା୧୧ (ଡି.ଏନ.ଏ.):ଭାରତର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଧର୍ମପୀଠକୁ ନେଇ ହିନ୍ଦୁ ଓ ମୁସଲମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହିଂସା ବହୁବାର ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି। ପରସ୍ପର ଲହୁଲୁହ ବୁହାଉଛନ୍ତି। ଅନେକ ଜୀବନ ଯାଉଛି। ହେଲେ ଯାଜପୁର ଜିଲାର ଧାର୍ମିକ ପୀଠ ‘ସତ୍ୟପୀର’ ହିନ୍ଦୁ ଏବଂ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ଭାଇଚାରାର କେନ୍ଦ୍ର ପାଲଟିଛି। ବଡ଼ଚଣା ବ୍ଲକ ଅନ୍ତର୍ଗତ ଆଲମଗିରି ପାହାଡ଼ ଶୀର୍ଷରେ ଅବସ୍ଥିତ ପ୍ରାୟ ୮ଶହ ବର୍ଷର ଏହି ଐତିହ୍ୟ ପୀଠରେ ହିନ୍ଦୁମାନେ ସତ୍ୟନାରାୟଣ ଭାବେ ଜନ୍ମିତ ସନ୍ତାନର ଏକୋଇଶିଆ ପୂଜା କରିଥାନ୍ତି। ସେହିଭଳି ମୁସଲମାନ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀମାନେ ପୀର ବାବା କହି ପୀର ପଗମ୍ବରଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିଥାନ୍ତି। କେବଳ ଭାରତ ନୁହେଁ, ସାରା ବିଶ୍ୱକୁ ଧାର୍ମିକ ସହିଷ୍ଣୁତାର ବାର୍ତ୍ତା ବାଣ୍ଟୁଥିବା ସତ୍ୟପୀର ପୀଠ ଏବେ ଅବହେଳିତ ହୋଇରହିଛି। ସେଠାକୁ ଯିବାକୁ ଭଲ ରାସ୍ତା ନାହିଁ କି ପାଣି, ଆଲୋକର ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ। କେନ୍ଦ୍ର ଓ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ କୌଣସି ଯୋଜନାରେ ଏହି ପୀଠର ବିକାଶ କଥା ଚିନ୍ତା କରାଯାଇନାହିଁ। ନଭେମ୍ବର ୧୯ରୁ ପାଳିତ ହୁଏ ବିଶ୍ୱ ଐତିହ୍ୟ ସପ୍ତାହ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଷ ଏହି ସପ୍ତାହରେ ବିଭିନ୍ନ ଐତିହ୍ୟସ୍ଥଳ ସମ୍ପର୍କରେ ରାଜ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି ବିଭାଗ, ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱ ବିଭାଗ ପକ୍ଷରୁ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର କରାଯାଏ। ତଥାପି ସତ୍ୟପୀର ପୀଠ ଅଲୋଡ଼ା ଓ ଅନାଲୋଚିତ ହୋଇରହିଛି।
ଦୂରରୁ କ୍ଷୁଦ୍ର ଧଳା ଗମ୍ବୁଜ ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିବା ଘରେ ପୂଜା ପାଆନ୍ତି ସତ୍ୟପୀର, ଯାହାକୁ ଲୋକମାନେ ସାଧାରଣତଃ ଦରଗାଶାହା ବୋଲି କହିଥାନ୍ତି। ଗମ୍ବୁଜ ମଧ୍ୟରେ ରହିଛି ୨ଟି କଠଉ। ସମସ୍ତେ କଠଉକୁ ହିଁ ପୂଜା କରିଥାନ୍ତି। ଏଠାରେ ନିଆରା ପରମ୍ପରା ହେଲା ଶିରିଣି ଭୋଗ। ଏହାକୁ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାବଳମ୍ବୀମାନେ ତିଆରି କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହି ଭୋଗକୁ ସତ୍ୟପୀରଙ୍କ ନିକଟରେ ଲାଗି କରିଥାନ୍ତି ମୁସଲମାନ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ଉପାସକ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୁରୁବାର ବହୁ ଭକ୍ତ ଓ ଦର୍ଶନାର୍ଥୀ ସେଠାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି। ସେଠାରେ ବାଜା ବଜାଇବା, ଫୁଲ ଦେବା ଓ କଠଉ ଦେବା ପାଇଁ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ବଂଶାନୁକ୍ରମେ ସେବକ ରହିଛନ୍ତି। ସତ୍ୟପୀରଙ୍କର ୫୦ ଏକରରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ସମ୍ପତ୍ତି ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଅଭାବରୁ ଠିକ୍ ସମୟରେ ପୂଜା ନୀତି ହୋଇପାରୁ ନାହଁି। ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳର ପୁରୁଖା ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ କୁହନ୍ତି, ହଇଜା ଓ ବସନ୍ତ ରୋଗ ଦେଖାଦେଲେ ସମସ୍ତେ ସତ୍ୟପୀରଙ୍କୁ ଆରାଧନା କରିଥାଆନ୍ତି। ପୀରଙ୍କ ନିକଟରୁ କଠଉ ଆସି ଗଁାଦାଣ୍ଡରେ ପଡ଼ିଲେ ରୋଗ ଛାଡ଼ିଯାଇଥାଏ। ଏଭଳି ଲୋକବିଶ୍ୱାସ ଅନେକ ଦିନ ଧରି ନିକଟସ୍ଥ ଚାରିନଙ୍ଗଳ, ମାଣ୍ଡୁକା, ନଳିପୁର, ଗୋପାଳପୁର ଆଦି ପଞ୍ଚାୟତବାସୀଙ୍କ ମୁଖରୁ ଶୁଣାଯାଏ। ସତ୍ୟପୀରଙ୍କ ସେବା କରିବା ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ବର୍ଗର ଲୋକମାନେ ପୀଠର ଜମି ଚାଷ କରୁଥିଲେ। ଏବେ ଏକର ଏକର ଜମିର ହିସାବ ନାହଁି। ପୀଠ ନିକଟ ତଥା ପାହାଡ଼ ଶୀର୍ଷରେ ୫ ଏକର ପରିମିତ ସମତଳ ସ୍ଥାନ ରହିଛି। ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ସେଠାରେ ମେଳା ମହୋତ୍ସବ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଥିଲା ବୋଲି ଜଣାପଡ଼ିଛି। ଗମ୍ବୁଜ ସଦୃଶ ଏହି ଘରଟି କେବେ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଥିଲା ସେ ସମ୍ପର୍କରେ କେହି କହିପାରୁ ନାହାନ୍ତି। ଏହା ଦ୍ୱାଦଶ କିମ୍ବା ତ୍ରୟୋଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ହେବ ବୋଲି ଐତିହାସିକ ଡ. ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର ପୃଷ୍ଟି କୁହନ୍ତି। ଏହି ପ୍ରାଚୀନ ପୀଠକୁ ପାହାଡ଼ ପାଦଦେଶରୁ ଯିବା ପାଇଁ ରାସ୍ତା ନିର୍ମାଣ ସାଙ୍ଗକୁ ଆଲୋକ ଓ ପାନୀୟଜଳର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଗଲେ ଏହା ଆକର୍ଷଣୀୟ ପ୍ରକୃତି ଓ ଧାର୍ମିକ ପର୍ଯ୍ୟଟନସ୍ଥଳୀ ହୋଇପାରିବ। ଏହାସହ ଧାର୍ମିକ ସଦ୍ଭାବ ଭଳି ଭଲ କଥାର ଟେକ ରହିପାରିବ। ତେଣୁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ବିଶ୍ୱ ଐତିହ୍ୟ ସପ୍ତାହ ଅବସରରେ ସତ୍ୟପୀର ପୀଠକୁ ଏକ ପର୍ଯ୍ୟଟନସ୍ଥଳୀ ଭାବେ ମାନ୍ୟତା ଦେଇ ଏହାର ବିକାଶ କରିବାକୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳବାସୀ ଦାବି କରିଛନ୍ତି।
ପ୍ରଦୀପ୍ତ କୁମାର ପୃଷ୍ଟି