ଶୀତଋତୁରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସ୍ନାନ କରିବାକୁ କିଏ ବା ପସନ୍ଦ ନ କରନ୍ତି। ସମସ୍ତେ ନିଜର ଅଧିକାଂଶ ଦୈନନ୍ଦିନ କାମ ଖରାରେ ବସି କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି । ମାତ୍ର ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁରେ ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ ଆଦୌ ପସନ୍ଦ କରାଯାଏ ନାହିଁ। ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁରେ, ଅଧିକ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖରାରେ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ଷ୍ଟୋକ୍ ଏବଂ ମୁଣ୍ଡ ବୁଲାଇବା ଭଳି ରୋଗ ହୋଇପାରେ। ଅନେକ ଥର ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଥିବେ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣରୁ ଛାଇକୁ ଫେରି ଆସିଥାଉ। ଆମକୁ ସବୁକିଛି ଅନ୍ଧାର ଦେଖାଯାଏ। ଆପଣ କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି କି ଏହା କାହିଁକି ଘଟେ? ଏହା ପଛରେ ଏକ ବୈଜ୍ଞାନିକ କାରଣ ରହିଛି। ଜାଣନ୍ତୁ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ…
ଏମିତି କାହିଁକି ଘଟେ?
ଯେତେବେଳେ ଟାଣଖରାରୁ ଘର ଭିତରକୁ ଆସିବେ ସେତେବେଳେ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଅନ୍ଧାର ଦେଖାଯାଇଥାଏ। କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟ ପରେ ସବୁକିଛି ସ୍ବାଭାବିକ ହୋଇଯାଏ। ଏହା ସାଧାରଣତଃ ଘଟେ। କାରଣ ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଅଧିକ ଟାଣ ଖରାରେ ଥାନ୍ତି ଆଖିର ପୁତୁଳା ଛୋଟ ହୋଇଯାଏ। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଏକ ଅନ୍ଧାର କୋଠରୀକୁ ଯାଆନ୍ତି କିମ୍ବା ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣରୁ ଛାଇ ଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ଯାଆନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଛୋଟ ପିତୁଳା ଯୋଗୁ ଏହା ଆପଣଙ୍କୁ ଅନ୍ଧାର ଦେଖାଯାଏ। କିନ୍ତୁ କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ତୁମର ପିତୁଳାଗୁଡ଼ିକ ପୁଣି ବଡ଼ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସାଧାରଣ ଭାବରେ ଦେଖିବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି।
ଏହା ପଛରେ ଏକ ବୈଜ୍ଞାନିକ କାରଣ ଅଛି। ଆଖିର ପରଦାକୁ ରେଟିନା କୁହାଯାଏ, ଯାହା ମାଧ୍ୟମରେ ଆମେ ଦେଖିପାରୁ। ରେଟିନାରେ ଦୁଇ ପ୍ରକାରର କୋଷ ମିଳିଥାଏ, ଗୋଟିଏ କୋଣ ଆକାରର ଏବଂ ଅନ୍ୟଟି ରଡ ଆକାରର। କୋଣ ଆକୃତିର କୋଷଗୁଡ଼ିକ ଆଲୋକରେ କାମ କରନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ରଡ ଆକୃତିର କୋଷଗୁଡ଼ିକ ଅନ୍ଧାରରେ କାମ କରନ୍ତି। ସେଥିପାଇଁ ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକରୁ ଅନ୍ଧାରକୁ ଯାଆନ୍ତି, କୋଣ ଆକୃତିର କୋଷଗୁଡ଼ିକ କାମ କରନ୍ତି। ଯେତେବେଳେ ଦୃଶ୍ୟ ସ୍ବାଭାବିକ ହେବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରେ, ସେତେବେଳେ ରଡ ଆକାରର କୋଷଗୁଡ଼ିକ ସକ୍ରିୟ ହୋଇଯାଆନ୍ତି।
ଭୟଭୀତ ହେବାର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ। କାରଣ ଏହା ଏକ ପ୍ରାକୃତିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଏବଂ ଆଖିରେ କୌଣସି ସମସ୍ୟା ନାହିଁ। ଏହା ଏକ ପ୍ରାକୃତିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା, ଯାହା ସାଧାରଣତଃ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଘଟେ।
