ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ରାମନାଥ କୋବିନ୍ଦ ଗତ ସପ୍ତାହରେ ରେଳଗାଡ଼ି ଯୋଗେ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶର କାନପୁର ଯାଇଥିଲେ। ଏହି ଦେଶର ବିରାଟକାୟ ରେଳ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏବେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ଭୁଶୁଡ଼ି ପଡ଼ିଥିବା ବେଳେ ଅଳ୍ପ କେତୋଟି ଗାଡ଼ି ଚାଲିଛି। ଅବଶ୍ୟ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ରେଳ ଗାଡ଼ିରେ ସାଧାରଣ ଯାତ୍ରୀ ଚଢ଼ିବାର ସୁବିଧା ନ ଥାଏ। କାରଣ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଟ୍ରେନ୍ ରହିଛି। ଭାରତକୁ ଆମେ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଦେଶ କହିଲେ ମଧ୍ୟ ବଡ଼ବଡ଼ିଆଙ୍କ ରାଜକୀୟ ଠାଣି ଭାଙ୍ଗିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡ଼ୁଛି। ଦୀର୍ଘ ୭ ଦଶନ୍ଧିର ସ୍ବାଧୀନତା ପରେ ଆମର ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ଯୋଗୁ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ଏହି ବଡ଼ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଥିବା ସମ୍ମାନ କ୍ରମଶଃ ବିକୃତ ରୂପ ଧାରଣ କରିସାରିଲାଣି। ବହୁ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ବିଭିନ୍ନ ବାହ୍ୟଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ହୋଇଆସିଥିବା ଭାରତୀୟ ବଡ଼ଲୋକଙ୍କର ଚାକର ଭାବେ ନିଜର ଆତ୍ମଶାନ୍ତି ଲାଭ କରିଥାଏ। ଅନେକ ଭାରତୀୟଙ୍କ ଘରେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ବଡ଼ବଡ଼ିଆଙ୍କ ସହ ଫଟୋ କାନ୍ଥରେ ଟଙ୍ଗା ହୋଇଥିବା ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ। ସେହି ଫଟୋକୁ ଅତି ଗର୍ବର ସହ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରାଯିବାର ଉଦାହରଣ ରହିଛି।
ଇତିମଧ୍ୟରେ ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଦ୍ୱିତୀୟ ଦଶନ୍ଧି ସରିଲାଣି। ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସୁଥିବା ବେଳେ ଭାରତୀୟମାନେ ସେହିଭଳି ରାଜା ଖୋଜିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛନ୍ତି। ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା ଅନୁଯାୟୀ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ଦୁଃଖଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଦୂର ହେବାକୁ ହେଲେ ରାଜା ହିଁ କରିପାରିବେ। ଏହି ସାମନ୍ତବାଦୀ ମନୋଭାବରେ ଗଢ଼ିଉଠିଥିବା ଭାରତୀୟ ପୁରୁଣା ଚିନ୍ତାଧାରା ଛାଡ଼ିପାରୁ ନ ଥିବା ହେତୁ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ନେତାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ରାଜାଙ୍କ ପୋଷାକ କିମ୍ବା ଢାଞ୍ଚାରେ ଦେଖିବାକୁ ସବୁବେଳେ ଲୋକେ ଭଲ ପାଆନ୍ତି। ହୁଏତ ସେଇଥିପାଇଁ ଗତ ସପ୍ତାହରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କୋବିନ୍ଦଙ୍କ ରେଳଗାଡ଼ି କାନପୁର ସହର ପ୍ରବେଶ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଏକ ଦୁଃଖଦାୟକ ଘଟଣା ଘଟିଲା। ଭାରତୀୟ ଶିଳ୍ପ ସଂଗଠନ (ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ଇଣ୍ଡଷ୍ଟ୍ରିଜ୍ ଆସୋସିଏଶନ) କାନପୁର ଶାଖାର ମହିଳା ସଭାନେତ୍ରୀ ବନ୍ଦନା ମିଶ୍ର ଗୁରୁତର ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇପଡ଼ିବାରୁ ତାଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହିତ ହସ୍ପିଟାଲ ବାଟରେ ଥିଲେ। ସହରର ଗୋବିନ୍ଦପୁରୀ ଅଞ୍ଚଳରେ ରେଳପଥ ଉପରେ ଥିବା ଫ୍ଲାଏଓଭର ଦେଇ ତାଙ୍କ ଗାଡ଼ି ଡାକ୍ତରଖାନା ଯାଇଥାଆନ୍ତା। କିନ୍ତୁ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ରେଳଗାଡ଼ି ତଳେ ଯିବାକୁ ଥିବାରୁ ଫ୍ଲାଏଓଭର ଉପରେ ପୋଲିସ ସବୁ ଗାଡ଼ି ଯାତାୟାତ ବନ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲା। ସେଇ ଫ୍ଲାଏଓଭର କିମ୍ବା ରେଳ ଓଭରବ୍ରିଜ୍ରେ ଗାଡ଼ି ଚଳାଚଳ ଘଟିଥିଲେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ରେଳଗାଡ଼ି ଯିବାରେ ଅସୁବିଧା ହୋଇ ନ ଥାନ୍ତା। ଏମିତି ବି ନୁହେଁ ଯେ, ରାମନାଥ କୋବିନ୍ଦ ତାଙ୍କ ଡବାର ଦୁଆର ଖୋଲି ବାହାରକୁ ଝୁଲିକରି ଠିଆ ହୋଇଥିବେ। ତେଣୁ ଫ୍ଲାଏଓଭର ଉପରେ ମୋଟରଗାଡ଼ି ଯାତାୟାତ କରିବାର କୌଣସି ଅସୁବିଧା ନ ଥିଲା। ପ୍ରୋଟୋକଲ କିମ୍ବା ସୁରକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଯଦି ପୋଲିସର ଚିନ୍ତା ଥିଲା, ତେବେ ପୋଲିସ ପୋଲର ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ କୌଣସି ଗାଡ଼ିକୁ ଅଟକିବା ପାଇଁ ବାରଣ କରିପାରିଥାନ୍ତା। କିନ୍ତୁ ଯେହେତୁ ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଗାଡ଼ିକୁ ବନ୍ଦ କରିଦିଆଯାଇଥିଲା, ସେଥିପାଇଁ ଅସୁସ୍ଥ ବନ୍ଦନାଙ୍କ ଗାଡ଼ି ମଧ୍ୟ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଅଟକି ରହିଥିଲା। ଡାକ୍ତରଖାନା ସୁବିଧାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେବା ଫଳରେ ତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଲା।
ବନ୍ଦନା ମିଶ୍ର ଏହି ଭିଭିଆଇପି ପ୍ରୋଟୋକଲର ପ୍ରଥମ ଶିକାର ନୁହନ୍ତି। ଦିଲ୍ଲୀରେ ଅନେକ ଥର ଭିଭିଆଇପିଙ୍କ କାର୍କେଡ୍ ଯିବାର ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ରାସ୍ତା ବନ୍ଦ କରିଦିଆଯାଇଥାଏ, ଯେଉଁଥିପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁ ସମେତ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ହଇରାଣହରକତ ହେବା ପାଇଁ ସାଧାରଣ ନାଗରିକ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥାଏ। ଏଭଳି ଘଟଣା ଭାରତର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ବାରମ୍ବାର ଘଟୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପୋଲିସ କିମ୍ବା ସରକାରଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ କୌଣସି ପ୍ରତିକାର ଉଦ୍ୟମ ହୁଏ ନାହିଁ। ତେବେ କାନପୁର ପୋଲିସ କମିଶନର କ୍ଷମାପ୍ରାର୍ଥନା କରି ବନ୍ଦନା ମିଶ୍ରଙ୍କ ଦେହାନ୍ତ ଯୋଗୁ ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି। ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ର କ୍ଷମାପ୍ରାର୍ଥନା ହୋଇ ନ ଥାନ୍ତା ଯଦି ବନ୍ଦନା ଜଣେ ସୁପରିଚିତ ଓ ଧନୀ ମହିଳା ହୋଇ ନ ଥାନ୍ତେ। ତାଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ଜଣେ ଅଟୋରିକ୍ସା ଚାଳକଙ୍କ ମାତା କିମ୍ବା ଶ୍ରମିକଙ୍କ ପତ୍ନୀ ହୋଇଥିଲେ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ସେଇ ଘଟଣା ସ୍ଥାନ ପାଇ ନ ଥାନ୍ତା। ଭାରତ କେବେ ବିଶ୍ୱଶକ୍ତି ହୋଇପାରିବ କି ନାହିଁ କହିବା କାହାରି ପାଇଁ ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ। କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଦେଶରେ ନାଗରିକଙ୍କ ଜୀବନ ମାଛି ମଶା ଭଳି ପରିଗଣିତ ହୋଇଥାଏ, ସେହି ଦେଶରେ କୌଣସି ସ୍ଥାୟୀ ସାମାଜିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ବା ଉନ୍ନତି ଘଟିବା ଅସମ୍ଭବ।