ଭୁବନେଶ୍ୱର,୨୩ା୯ (ବନ୍ଦନା ସେଠୀ): ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଭାବ ଆଦାନ ପ୍ରଦାନର ମୁଖ୍ୟ ମାଧ୍ୟମ ହେଉଛି ଭାଷା। ଆମେ କହୁଥିବା ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦକୁ ନେଇ ତିଆରି ହୁଏ ଭାଷା। ତେବେ ଭାଷା ବା ଶବ୍ଦ କେବେ ମନର ଭାବ ପ୍ରକାଶ କରିବାରେ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ସାଜେନାହିଁ। କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣିପାରନ୍ତି ନାହିଁ କି କଥା କହିପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ମନର ଭାବକୁ ପରିପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି। ଆଉ ଭାବନା ପରିପ୍ରକାଶର ଏହି ମାଧ୍ୟମକୁ ସାଇନ୍ ଲାଙ୍ଗୁଏଜ୍ ବା ସାଙ୍କେତିକ ଭାଷା କୁହାଯାଏ। ସାଧାରଣତଃ କଥା କହିପାରୁ ନ ଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସମାଜରେ ସହାନୁଭୂତି ବା ଦୟା ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖାଯାଏ। ମାତ୍ର ଶବ୍ଦ କେବେବି ସଫଳତା ହାସଲ କରିବାରେ ପ୍ରତିବନ୍ଧ ସାଜେନି, ଯାହାକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରିଦେଖାଇଛନ୍ତି ଲୋମା, ଅନୁକ୍ଷାଙ୍କ ପରି ଅନେକେ। ୨୦୧୮ରୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୩ରେ ପାଳିତ ହୋଇ ଆସୁଥିବା ସାଙ୍କେତିକ ଦିବସ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ସେମାନଙ୍କ ସଫଳତା କାହାଣୀକୁ ନେଇ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଉପସ୍ଥାପନା।
ଜଗତ୍ସିଂହପୁର ଜିଲା ଭୂତମୁଣ୍ଡାଇ ଗ୍ରାମର ଲୋମା ସ୍ବାଇଁ। ଜନ୍ମରୁ କଥା କହିପାରନ୍ତି ନାହିଁ କି ଶୁଣିପାରନ୍ତି ନାହିଁ। ନିଜ ମନର ଭାବ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ସେ ସାଇନ୍ ଲାଙ୍ଗୁଏଜ୍ ବା ସାଙ୍କେତିକ ଭାଷାର ସାହାଯ୍ୟ ନିଅନ୍ତି। ମାତ୍ର ଜୀବନର ଚଲାପଥରେ ଆଗକୁ ବଢିବାରେ ଭାଷା କେବେ ବି ତାଙ୍କର ବାଧକ ହୋଇପାରି ନାହିଁ। ପରିଶ୍ରମ ଓ ଅଧ୍ୟବସାୟ ଫଳରେ ନିଜକୁ ଜଣେ ସଫଳ କ୍ରୀଡ଼ାବିତ୍ ଭାବେ ପ୍ରମାଣିତ କରିପାରିଛନ୍ତି। ମାଆ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟୀ ଓ ବାପା ସଞ୍ଜୟଙ୍କ ସାନଝିଅ ଲୋମା ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ। ବୟସ ବଢ଼ିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ କଥା କହିପାରି ନ ଥିଲେ। ଏହାକୁ ନେଇ ମା’, ବାପାଙ୍କ ଭିତରେ ଦୁଃଖର କଳାବାଦଲ ଘନେଇ ଆସିଥିଲା। ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ, ସାହି ପଡ଼ିଶାଙ୍କ ଟାହି ଟାପରା ଏହି ଦୁଃଖକୁ ବଢାଇ ଦେଇଥିଲା। ମାତ୍ର ସେ ସବୁକୁ ନ ଶୁଣି ସେମାନେ ଝିଅକୁ ଆଗକୁ ବଢିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ। ଇତିମଧ୍ୟରେ ଲୋମା ଭୁବନେଶ୍ୱରସ୍ଥିତ ସତ୍ୟଭାମା ଦେବୀ ମୂକବଧିର ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଯୁକ୍ତ୩ ଶେଷ କରିଛନ୍ତି। ସେହିପରି ୭ବର୍ଷ ବୟସରୁ ଜୁଡ଼ୋ ଓ କରାଟେ ଶିକ୍ଷା ଆରମ୍ଭ କରିଥିବାବେଳେ ଏବେ ସେ କରାଟେରେ ବ୍ଲାକ୍ ବେଲ୍ଟ ପାଇବା ସହ ପ୍ରଥମେ ରାଜ୍ୟ ଓ ପରେ ୩ଥର ଜାତୀୟସ୍ତରୀୟ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ନିଜ କମାଲ୍ ଦେଖାଇ ଚାଲିଛନ୍ତି। ସାଉଥ ଏସିଆ କରାଟେ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ପୂର୍ବରୁ ରୌପ୍ୟ ପଦକ ପାଇଥିବାବେଳେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ଏହି ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣପଦକ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି। ଏହାବାଦ୍ ସେ ଓପନ କରାଟେ ଏବଂ ଜୁଡୋରେ ମଧ୍ୟ ଏକାଧିକ ପୁରସ୍କାର ଜିତିଛନ୍ତି। ଜୁଡୋ କରାଟେ ଖେଳିବା ସହିତ ସେ ଜଗତ୍ସିଂହପୁର ଜିଲାପାଳଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ଜୁନିଅର କ୍ଲର୍କ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟରତ ଅଛନ୍ତି। ଝିଅର ଏହି ସଫଳତାକୁ ନେଇ ଆମେ ଗର୍ବିତ ମନେ କରୁଥିବା ସଞ୍ଜୟ କହିଛନ୍ତି। ପିଲାଟିବେଳୁ ଝିଅ ପାଇଁ ମା’ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟୀ ବେଶି ପରିଶ୍ରମ କରିଥିଲେ। ତେବେ ଝିଅର ସାଙ୍କେତିକ ଭାଷାକୁ ଆମେ ବୁଝିବାରେ ବେଳେବେଳେ ସମସ୍ୟା ହୁଏ। ମାତ୍ର ସେ ଆମର, ଆଉ ଆମେ ତା’ ମନକଥାକୁ ମନର ଭାଷାରେ ବେଶ୍ ବୁଝିଯାଉ ବୋଲି ବାପା ସଞ୍ଜୟ କହିଛନ୍ତି।
ସେହିପରି ଭୁବନେଶ୍ୱର ଉପକଣ୍ଠ ଅଟଳାର ପ୍ରଭାତ ରଞ୍ଜନ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଓ ସ୍ନେହଲତା ମିଶ୍ରଙ୍କ ସାନଝିଅ ହେଉଛନ୍ତି ଅନୁକ୍ଷା। ବୟସ ୨୪ବର୍ଷ। ହେଲେ ସେ ଜନ୍ମରୁ କଥା କହିପାରୁନାହାନ୍ତି କି ଶୁଣି ପାରୁନାହାନ୍ତି। ଝିଅର ଭବିଷ୍ୟତକୁ ନେଇ ଚିନ୍ତିତ ମା’ବାପା ପ୍ରଥମେ ତାଙ୍କୁ ସ୍ପିଚ୍ ଥେରାପି ଦେବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ଧୀରେଧୀରେ ଅନୁକ୍ଷା କିଛି ଶବ୍ଦ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ମାତ୍ର ଏକ ସଡ଼କ ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଏକ ଗୋଡ଼ି ପଶି ଯାଇଥିଲା। ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର ପରେ ତାହା ବାହାରି ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେବେଠାରୁ ତାଙ୍କୁ ଫିଡ୍ସ ମାରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା। ତେଣୁ ସେ ଆଉ ସ୍ପିଚ୍ ଥେରାପି ନେଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ। ତେବେ ମା’ ବାପାଙ୍କ ସହଯୋଗ ଓ ନିଜର ଅଧ୍ୟବସାୟ ବଳରେ ସେ ପାଠ ପଢାରେ ମନ ଲଗାଇଥିଲେ। ଏଥିସହ ସେ ୨୦୨୦ରେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ଆୟୋଜିତ ଏକ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ମିସ୍ ଓଡ଼ିଶାର ଟାଇଟଲ୍ ହାସଲ କଲେ। ପାଠ ସହିତ ସେ ଜାତୀୟସ୍ତରୀୟ ମୂକବଧିର ବ୍ୟାଡ୍ମିଣ୍ଟନ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ମଧ୍ୟ ସଫଳତା ହାସଲ କରିଛନ୍ତି। ପୂର୍ବତନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କଠାରୁ ସେ ବେଷ୍ଟ ସ୍ପୋଟର୍ସ ଅଫ୍ ଦି ଇୟର ଆଓ୍ବାର୍ଡ ପାଇଛନ୍ତି। ଯୁକ୍ତ୩ ପାସ୍ କରିବା ପରେ ବେଙ୍ଗାଲୁରୁରେ ବର୍ଷିକିଆ ବିୟୁଟି କୋର୍ସ କରିବା ପରେ ଏବେ ସେ ବିୟୁଟି ପାର୍ଲର କରି ନିଜକୁ ସ୍ବାବଲମ୍ବୀ କରିପାରିଛନ୍ତି।