ଭୁବନ, ୬।୫(ଡି.ଏନ.ଏ.) – ଜନ୍ମରୁ ଆଖି ନାହିଁ। ଆଖି ନ ଥିବାରୁ ହୋଇପାରୁନି ଆଧାରକାର୍ଡ। ଆଧାରକାର୍ଡ ନ ଥିବାରୁ ମିଳୁନି କୌଣସି ସରକାରୀ ସହାୟତା। ଏପରି ସ୍ଥିତିରେ ଭତ୍ତା ଟଙ୍କାରେ ବଡ଼ ଦୁଃଖକଷ୍ଟରେ ଚଳୁଛନ୍ତି ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲା ଭୁବନ ଏନ୍ଏସି ଅଧୀନ ଚିନ୍ନାରା ସାହିର ପ୍ରତିମା ପୋଥାଳ (୪୦) ଏବଂ ତାଙ୍କ ମା’।
ପ୍ରତିମାଙ୍କ ବାପା, ଭାଇ ମଧ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିହୀନ। ବାପାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଇଛି। ଭାଇ ନିଜ ପରିବାର ସହ ଅଲଗା ରହୁଛନ୍ତି। ପୈତୃକ ଘର ଭାଙ୍ଗିରୁଜି ଯାଇଥିବାରୁ ପ୍ରତିମା ଏବେ ନିଜ ବିଧବା ମା’ଙ୍କ ସହ ଭଡ଼ାଘରେ ରହୁଛନ୍ତି। ହେଲେ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ମିଳୁଥିବା ଭତ୍ତା ଟଙ୍କାରେ ମାସତମାମ ଚଳିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡୁଛି। ଏ ନେଇ ପ୍ରତିମା କୁହନ୍ତି, ଆଧାରକାର୍ଡ କରିବାକୁ ହେଲେ ଆଖିର ସ୍କାନ୍ କରିବା ନିୟମ ରହିଛି। ହେଲେ ଆଖି ନ ଥିବାରୁ ଏହା ହୋଇପାରୁନାହିଁ। ଆଧାରକାର୍ଡ କରିବାକୁ ସେ ଅନେକ ଥର ଜନସେବା କେନ୍ଦ୍ରଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବ୍ଲକ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟକୁ ଯାଇ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ସହାୟତା ଲୋଡ଼ି ନିରାଶ ହୋଇଥିଲେ। ଜିଲାପାଳଙ୍କ ଜନଶୁଣାଣି ଶିବିରରୁ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମିଳିବା ପରେ ସେ ଆଧାରକାର୍ଡ ପାଇବେ ବୋଲି ଆଶା ବାନ୍ଧିଥିଲେ। ହେଲେ ଏଯାଏ ତାଙ୍କର ଦାବି ପୂରଣ ହୋଇନାହିଁ। କରୋନା ସଙ୍କଟ ସମୟରେ ଆଧାରକାର୍ଡ ନ ଥିବାରୁ ସେ ବିଭିନ୍ନ ସହାୟତାରୁ ବଞ୍ଚତ୍ତ ହେଉଥିବା ଅଭିଯୋଗ କରିଛନ୍ତି। ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟସ୍ରୋତରେ ସାମିଲ କରିବାକୁ ସରକାର ବିଭିନ୍ନ ଯୋଜନା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିଥିବାବେଳେ ସାମାନ୍ୟ ଆଧାରକାର୍ଡଟିଏ ହୋଇ ନ ପାରିବା ପରିତାପର ବିଷୟ ବୋଲି କ୍ଷୋଭବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ପ୍ରତିମା।
ଏ ନେଇ ଏନ୍ଏସି ନିର୍ବାହୀ ଅଧିକାରୀ ପ୍ରମୋଦ କୁମାର ବରାଳ କୁହନ୍ତି, ଅଭିଯୋଗର ତଦନ୍ତ କରାଯିବ। ହିତାଧିକାରୀ କିପରି ସରକାରୀ ସହାୟତା ପାଇବେ ତାହାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯିବ।
