ଭାରତୀୟ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ନୃତ୍ୟ ଜଗତରେ ଜଣେ ପରିଚିତ ଚେହେରା ମଧୁଲିତା ମହାପାତ୍ର। ଜଣେ ପ୍ରତିଭାବାନ୍ ଯୁବ ନୃତ୍ୟଶିଳ୍ପୀ ଭାବେ ଦେଶ ଓ ଦେଶ ବାହାରେ ଓଡ଼ିଶୀ ନୃତ୍ୟକୁ ପହଞ୍ଚାଇବାରେ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି ମଧୁଲିତା। ଓଡ଼ିଶୀ ପାଇଁ ନିଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ କରିଥିବା ଏହି ଶିଳ୍ପୀ ନିକଟରେ କେନ୍ଦ୍ର ସଙ୍ଗୀତ ନାଟକ ଏକାଡେମୀର ସମ୍ମାନଜନକ ଉସ୍ତାଦ୍ ବିସ୍ମିଲ୍ଲା ଖାନ୍ ଯୁବ ପୁରସ୍କାର ହାସଲ କରି ଓଡ଼ିଶାକୁ ଜାତୀୟସ୍ତରରେ ଗୌରବାନ୍ବିତ କରିଛନ୍ତି। ନୃତ୍ୟ ପ୍ରତି ଥିବା ତାଙ୍କର ଦୁର୍ବଳତା ଆଜି ତାଙ୍କୁ ଦେଇଛି ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ। ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତରେ ଓଡ଼ିଶୀର ପ୍ରସାର କରିବାରେ ସେ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିବା ସହ ଦୂରଦର୍ଶନ ଏବଂ ଆଇସିସିଆର୍ର ଜଣେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଳାକାରଭାବେ ଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନ କରିଛନ୍ତି। କଳାହାଣ୍ଡି ଜିଲାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିବା ମଧୁଲିତା ଓଡ଼ିଶୀକୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପିଢି ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚାଇବାର ଉଦ୍ୟମ ଜାରିରଖିଛନ୍ତି।
ଉସ୍ତାଦ୍ ବିସ୍ମିଲ୍ଲା ଖାନ୍ ଯୁବ ପୁରସ୍କାର ପାଇବେ ବୋଲି କେବେ ଭାବିଥିଲେ?
ସେଭଳି କିଛି ଆଶା ମୋର ନଥିଲା। ପୁରସ୍କାରକୁ ଆଶା ରଖି କେବେ କାମ କରିନି। ଗୁରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଦିନ ଘୋଷଣା ହୋଇଥିବାରୁ ମୋତେ ଲାଗିଲା ମୋ ଗୁରୁ ଓ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦରୁ ଏହା ସମ୍ଭବ ହେଲା।
ଏଥିପାଇଁ କାହାକୁ ଶ୍ରେୟ ଦେବେ?
ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ମୋ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଦେବି। ମୋ ଗୁରୁ ଅରୁଣା ମହାନ୍ତି ଏବଂ ଯେଉଁ ଗୁରୁମାନେ ମୋତେ ପିଲାବେଳୁ ନାଚ ଶିଖାଇଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ସବୁ ଶ୍ରେୟ ଦେଉଛି। ସମସ୍ତେ ଯେଉଁମାନେ ମୋତେ ଭଲପାଆନ୍ତି ଓ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଦିଅନ୍ତି ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେବି।
ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତରେ ଓଡ଼ିଶୀର ପ୍ରସାର କରିବା ପାଇଁ କ’ଣ କରିଛନ୍ତି?
୧୦ବର୍ଷ ତଳେ ଯେବେ ବାଙ୍ଗାଲୋର ଆସିଥିଲି । ଏଠାରେ ଓଡ଼ିଶୀର ଭିତ୍ତିଭୂମି ସେତେଟା ଭଲ ନଥିଲା। ଯେହେତୁ ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତ, ସେଥିଲାଗି ଲୋକେ ଭାରତନାଟ୍ୟମ୍ ଶିଖିବାକୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଉଥିଲେ। ହେଲେ ଏବେ ଟ୍ରେଣ୍ଡ୍ ବଦଳିଛି। ଓଡ଼ିଶୀ ଶିଖିବାକୁ ପିଲା ନୃତ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଖୋଜୁଛନ୍ତି। ଏଠାକାର ସରକାରୀ ସ୍କୁଲରେ ବି ଓଡ଼ିଶୀ ଶିଖାଯାଉଛି। ନୃତ୍ୟାନ୍ତର ଡ୍ୟାନ୍ସ ସ୍କୁଲ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରି ମୁଁ ଓଡ଼ିଶୀ ଶିଖାଉଛି। ମାତ୍ର ୨ଜଣ ପିଲାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଏହି ସ୍କୁଲ୍ରେ ଏବେ ୩୦୦ ପିଲା ଅଛନ୍ତି। ଅଧିକାଂଶ ଅଣଓଡ଼ିଆ ବିଶେଷକରି କର୍ନାଟକ, ତାମିଲନାଡ଼ୁ ଓ କେରଳର ଅଧିକାଂଶ ପିଲା ଓଡ଼ିଶୀ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ଦେଖାଉଛନ୍ତି।
ଅନ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ନୃତ୍ୟ ସହ ତାଳଦେଇ ଓଡ଼ିଶୀ ଆଗକୁ ବଢୁଛି କି ? ନା ଆହୁରି ଆଗକୁ ନେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି?
ଓଡ଼ିଶୀ ଏବେ ବହୁତ ଆଗରେ ରହିଛି। ବାଙ୍ଗାଲୋରର ଉଦାହରଣ ନେଲେ ଆମେ ଜାଣିପାରିବା ଓଡ଼ିଶୀ କେତେ ଆଗକୁ ଯାଇଛି। ଆମେରିକା, ଇଂଲଣ୍ଡ, ମାଲେସିଆ, ସିଙ୍ଗାପୁର, ବାହାରିନ୍ ଭଳି ଦେଶରେ ଓଡ଼ିଶୀର ବହୁଳ ଲୋକପ୍ରିୟତା ରହିଛି। ଓଡ଼ିଶୀ ବିଷୟରେ ସେଠାରେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି। ତେବେ ନୃତ୍ୟଶିଳ୍ପୀଭାବେ ଏହା ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଯେ ଆମେ ଓଡ଼ିଶୀକୁ କିଭଳି ଆହୁରି ଆଗକୁ ନେବାର ଉଦ୍ୟମ କରିବା।
ଫ୍ୟୁଜନ୍ ଟ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଓଡ଼ିଶୀର ମୌଳିକତାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରୁଛି କି?
୍ଟ ମୁଁ ଶୁଦ୍ଧନୃତ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖେ। ଓଡ଼ିଶୀର ଶୁଦ୍ଧତା ଓ ମୌଳିକତା ହିଁ ଏହାର ପରିଚୟ। ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ମୁଁ ନୂଆ ନୂଆ ଥିମ୍ରେ ଏକ୍ସପେରିମେଣ୍ଟ କରେ। ହେଲେ ମୌଳିକତାକୁ ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରଖିବା ସବୁବେଳେ ମୋର ପ୍ରାଥମିକତା। ମିର୍ଜା ଓ ସାହିବାଙ୍କ ପ୍ରେମକାହାଣୀ ଉପରେ ମୁଁ ଏକ ଡ୍ୟାନ୍ସ ଡ୍ରାମା କରିବାକୁ ଯାଉଛି। ଏହା ଏକ ଏକ୍ସପେରିମେଣ୍ଟ, ହେଲେ ଏଥିରେ ମୁଁ ଶୁଦ୍ଧ ଓଡ଼ିଶୀ ନୃତ୍ୟଶୈଳୀର ପ୍ରୟୋଗ କରିଛି। ମୋଟାମୋଟିଭାବେ କହିବାକୁ ଗଲେ, ଆଗରୁ ପୌରାଣିକ କାହାଣୀ ଉପରେ ଓଡ଼ିଶୀ ହେଉଥିଲା, ଏବେ ସମକାଳୀନ କାହାଣୀ ଉପରେ ହେଉଛି। ନୃତ୍ୟଶୈଳୀ ସମାନ ରହୁଛି, କେବଳ ଥିମ୍ ଭିନ୍ନ ରହୁଛି। ଓଡ଼ିଶୀ କେବେ ବଦଳିନି କି ବଦଳିବନି।
ଯୁବପିଢିଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶୀ ପ୍ରତି ଆକୃଷ୍ଟ କରିବାକୁ କ’ଣ ଆବଶ୍ୟକ?
ବର୍ତ୍ତମାନର ଯୁବପିଢିଙ୍କ ନିକଟରେ ଓଡ଼ିଶୀ ଏବଂ ଏହାର ଆର୍ଟଫର୍ମକୁ ପହଞ୍ଚାଇବାକୁ ହେଲେ ଆମକୁ ନୂଆ ନୂଆ ଥିମ୍ରେ ଏକ୍ସପେରିମେଣ୍ଟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ଆପ୍ରୋଚ ବଦଳାଇବାକୁ ପଡ଼ିବ। ସେମାନେ ଯେମିତି ଏହି କଳାକୁ ବୁଝିବେ, ଦେଖିବେ ଓ ଭଲପାଇବେ ତାହାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ନୂଆ ନୂଆ ଥିମ୍ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ।
ଡ୍ୟାନ୍ସ କରିବାକୁ ହେଲେ ଫିଟ୍ ରହିବା ନିହାତି ଜରୁରୀ। ଫିଟ୍ ରହିବାକୁ ଆପଣ କ’ଣ କରନ୍ତି?
ଆଲବର୍ଟ ଆଇନଷ୍ଟାଇନ୍ କହିଯାଇଛନ୍ତି ଯେ ‘ଡ୍ୟାନ୍ସର୍ସ ଆର୍ ଦି ଆଥ୍ଲେଟ୍ସ ଅଫ୍ ଗଡ୍’। ମୁଁ ଭାବେ ଡ୍ୟାନ୍ସର ହେବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରଥମେ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟର ଯତ୍ନ ନେବା ଉଚିତ୍। ଫିଟ୍ ରହିବା ବି ଜରୁରୀ। ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟକର ଖାଦ୍ୟ ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ। ଯୋଗ ଓ ଏକ୍ସରସାଇଜ୍ କରିବା ଦରକାର। ଡ୍ୟାନ୍ସ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଓ୍ବାର୍ମଅପ୍ ଏକ୍ସରସାଇଜ୍ ଓ ଡ୍ୟାନ୍ସ କରିସାରିବା ପରେ କୁଲ୍ଡାଉନ୍ ଏକ୍ସରସାଇଜ୍ କରିବା ଦରକାର।
ଆଗକୁ କ’ଣ କରିବାର ଯୋଜନା ଅଛି?
ଓଡ଼ିଶୀରେ ନୂଆ ନୂଆ କାମ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। ଓଡ଼ିଶୀ ବ୍ୟାକରଣ ଓ ଓଡ଼ିଶୀ ନୃତ୍ୟଶୈଳୀ ଉପରେ ଗବେଷଣା କରିବି। କଳାହାଣ୍ଡିର ଲୋକକଳାକୁ ଓଡ଼ିଶୀ ସହ ବ୍ଲେଣ୍ଡ୍ କରି ଏକ୍ସପେରିମେଣ୍ଟ କରିବି। ହେଲେ ଏହାର ମୌଳିକତାକୁ କିଭଳି ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରଖିବି ତାହା ମୋର ସବୁବେଳେ ପ୍ରାଥମିକତା ହୋଇ ରହିବ।
ଯୁବ ନୃତ୍ୟଶିଳ୍ପୀମାନଙ୍କୁ କ’ଣ କହିବେ?
ନୃତ୍ୟ ଏକ ସାଧନା। ଏହା ସାରା ଜୀବନ ପାଇଁ ଆମ ସହ ରୁହେ। ଏହାର କୌଣସି ଶର୍ଟକଟ୍ ନଥାଏ। ନୃତ୍ୟକୁ ଯଦି ଭଲପାଅ ତା’ହେଲେ ସାଧନା କର, କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କର। ଗୁରୁଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ନେଇ ନିଜ ପ୍ୟାଶନକୁ ଅନୁସରଣ କର।